Śpiewanie w domu.
Jesteś na: iSing > Forum dyskusyjne
Autor
Wiadomość
a to ja muszę mieć podkład normalnie puszczony, bo jak nie... to wiem, że mnie słychać, a tak to to myślę, że mnie zagłusza 
😃😃😃
😃😃😃lalalala....
Konto usunięte
To ja mam odwrotnie, jak mam w słuchawkach to myślę, że ani podkładu ani mnie nie słychać 😃😃
😃😃
Anito mogę mieć do Ciebie pytanie? W jednym z postów w tym temacie napisałaś, że grałaś w teatrze, można wiedzieć w jakim? 
🙂
🙂Do kobiety trzeba się pofatygować... tak? Potem patrzysz jej w oczy... przysuwasz się... tak? Tylko troszeczkę, a najlepiej prawie do końca...
Ja nagrywam tylko wtedy, kiedy działa mój mikrofon, ale śpiewam bez przerwy, czasami tym, że śpiewam robię sobie kłopoty. Np.: zasłucham się w mój śpiew lub w podkład i albo nie uważam na lekcji, albo nic nie słyszę xD Ja bym z chęcią została piosenkarką, bo uwielbiam śpiew i każdy mi mówi, że ładnie śpiewam. Przed prawie całą rodziną boję się śpiewać/wstydzę się, ale przy mamie jest całkowicie inaczej. Śpiewam bez problemu. Raz jak śpiewałam w samochodzie Ostatnią nockę to mama myślała, że Maleńczuk nagrał wersję z chórkami, bo śpiewałam cicho i trochę wyżej niż zawsze...
Też chciałam grać w teatrze.
🙁
Ale po tym jak zagrałam Esmeraldę w szkolnym przedstawieniu, stwierdziłam, ze jednak się wstydzę.🙁
🙁Ale po tym jak zagrałam Esmeraldę w szkolnym przedstawieniu, stwierdziłam, ze jednak się wstydzę.
🙁
No ja tez tak mam, mogę śpiewać wszędzie. Szkoła, jakiś występ, dla znajomych, ze znajomymi, ale jakoś przy rodzinie nie mogę.. 😃
😃"I proszę Boga, nigdy więcej niech nie pozwoli na to by ktoś trafił moje serce"
http://ola-iwanek.blogspot.com/
Konto usunięte
robertas19 pisze:
Anito mogę mieć do Ciebie pytanie? W jednym z postów w tym temacie napisałaś, że grałaś w teatrze, można wiedzieć w jakim?
Amatorskim :x Kółko teatralne, ale występy na scenach teatrów również mam za sobą :x
No proszę, teatralna osoba z Ciebie 
😉 Dzięki za odpowiedź 😃
😉 Dzięki za odpowiedź 😃Do kobiety trzeba się pofatygować... tak? Potem patrzysz jej w oczy... przysuwasz się... tak? Tylko troszeczkę, a najlepiej prawie do końca...
Konto usunięte
kurcze, ja też chciałam się spełniać teatralnie, ale miałam ( i mam) wrażenie, że ze mnie to by się wszyscy śmiali 😃
😃lalalala....
Konto usunięte
Ze mnie też się wszyscy śmiali bo zawsze coś odwaliłam na scenie 😃
Najbardziej nie lubiłam teatru kukiełkowego bo nie umiałam odpowiednio trzymać tych kukiełek😃😃
😃Najbardziej nie lubiłam teatru kukiełkowego bo nie umiałam odpowiednio trzymać tych kukiełek
😃😃Kiedyś mieliśmy nagrać jakiś dramat na imprezę harcerską to miałam być żoną homoseksualisty i on na koniec miał zostać zamordowany, a ja miałam to zobaczyć, podbiec do niego i zacząć udawać, że płaczę nad jego ciałem (mieliśmy tylko jeden raz to nagrać... tak już oficjalnie). Wyszło trochę inaczej, bo podbiegłam, upadłam na kolana i musiałam zasłonić się włosami, bo wybuchłam śmiechem. Następnie kamera uchwyciła mój powrót z bananem na twarzy xDD
Przepraszam za offtopa😃
Przepraszam za offtopa
😃lalalala....
Konto usunięte
Kiedyś graliśmy kopciuszka, koleżanka była macochą, wbiegła na scenę w butach na koturnie, wypierdzieliła się o dekorację i wrzasnęła rezolutnie: "kopciuszek!!! ile razy mówiłam, żebyś to sprzątnęła!!!" 😃
😃a może na profilu sobie pospamujemy, bo my tu gadu gadu o teatrze, a temat o śpiewaniu w domu 😃
😃lalalala....
nieudana pisze:
Ja nawet głosu z siebie nie potrafię wydobyć jak mam śpiewać przy kimś.. o.O
I to jest męczące, bo np na karaoke muszę śpiewać z kimś, bo się sama wstydzę. o.O
Mam taak samoo jak Tyy...
🙁Występowałam wiele razy w życiu. Czy to występy teatralne, czy muzyczne, czy taneczne.. Trema była zawsze, ale nigdy nic nie równało się z tym stresem podczas występów wokalnych. Choćbym nie wiem, ile ćwiczyła i do jakiej, hmm... powiedzmy, perfekcji, doszła w danej piosence, to zawsze przez stres coś zepsuję przy publice. Gardło się zaciska, głos cichnie i drży. I jeśli śpiewam solo - pies pogrzebany.
😛 A wszystko zaczęło się w 1 klasie podstawówki. Grałam rolę Calineczki w szkolnym przedstawieniu i miałam zaśpiewać finałową piosenkę. To był mój pierwszy kontakt z prawdziwym mikrofonem, który w dodatku był ustawiony za głośno i, gdy tylko zaczęłam śpiewać, dzieciakom i mi samej, zaczęło aż dudnić w uszach. Niestety zanim ktokolwiek zdążył ściszyć mikrofon, ja zauważyłam, jak połowa sali zatyka sobie uszy. Do tej pory mam przed oczami ten obraz, kiedy wychodzę na scenę. Uraz na całe życie. 😛I dodam, że zaprzepaściłam swoje szansę na pójście na medycynę, bo wybierając profil w liceum, ubzdurałam sobie, że będę aktorką i poszłam do humana. Oczywiście, po trzech latach nawet nie w głowie było mi zdawanie do szkoły teatralnej.
😉 Nie to, żebym nie chciała, ale dzięki wszelkim zajęciom teatralnym, dramowym itd. zorientowałam się, że nie jestem na tyle w tym dobra i utalentowana, by przejść wszystkie etapy rekrutacji na PWST. 🙂Non omnis moriar.
Zaloguj się, aby odpowiedzieć w temacie. Nie masz konta? Zarejestuj się!