Urszula Kasprzak (ur. 7 lutego 1960 roku w Lublinie) – polska wokalistka rockowa, znana jako Urszula.

W dzieciństwie uczyła się gry na fortepianie i akordeonie. Uczęszczała także na zajęcia w lubelskim Studium Piosenki. W roku 1977 jako amatorka uczestniczyła w eliminacjach do Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Piosenką Kopciuszek wyśpiewała sobie główną nagrodę - Złoty Samowar.

Rok później (1978) wystąpiła w koncercie Debiuty na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu z piosenką Umieć żyć, która jednak przeszła bez echa.

Urszula zaprzestała śpiewania i podjęła studia na UMCS w Lublinie. Jednak nie zapomniano o niej. W roku 1980 została zaproszona do udziału w Festiwalu Piosenki w Sopocie, by towarzyszyła wykonawcom w chórkach. W tym samym czasie Urszula nagrała w poznańskim studio sześć piosenek z Ryszardem Kniatem (późniejszym liderem grupy Klincz) oraz towarzyszyła Majce Jeżowskiej w chórkach w nagraniu jej debiutanckiej płyty.

Na przełomie lat 1981/1982 miały miejsca ważne dla Urszuli wydarzenia. Romuald Lipko (lider Budki Suflera) za namową Jerzego Janiszewskiego zgodził się skomponować dla Urszuli kilka piosenek. Nagrań dokonano 15 czerwca 1982 roku w poznańskim studio Polskiego Radia. Były to: Fatamorgana '82, Bogowie i demony i Luz blues w niebie same dziury. Piosenką Fatamorgana '82 Urszula zadebiutowała w lipcu w jednym z sobotnich bloków Zapraszamy do Trójki. W tydzień potem już była na liście.

Lata 1983-1987 to lata współpracy z Budką Suflera. Należy tu wyraźnie zaznaczyć, że Urszula nigdy nie była wokalistką Budki Suflera. Na koncertach zawsze przedstawiano ich jako Urszula i Budka Suflera, bądź Urszula z towarzyszeniem Budki Suflera.

W roku 1983 ukazał się debiutancki album wokalistki, pod tytułem Urszula. Urszula zdobyła drugie miejsce na Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlsham (Szwecja), nagrodę pisma Mlada fronta na festiwalu Intertalent'83 w Pradze, a także nagrodę za piosenkę Dmuchawce, latawce, wiatr w konkursie Polskiego Radia i Telewizji na Największy Przebój Roku.

W roku 1984 Urszula zadebiutowała na srebrnym ekranie. Zagrała samą siebie w filmie Ryszarda Rydzewskiego Alabama, gdzie wraz z Budką Suflera wykonywała piosenki z płyty Malinowy król.

Wczesną wiosną 1985 roku, z dużym opóźnieniem ukazał się datowany na rok ubiegły drugi album Urszuli - Malinowy Król. W tym samym roku Urszula wystąpiła w musicalu Katarzyny Gaertner Żeglując w dobry czas oraz w filmie Romana Załuskiego Och Karol. Pochodząca z tego filmu piosenka Baw mnie, zaśpiewana wraz z Sewerynem Krajewskim, została kolejnym przebojem.

Rok 1986 to kolejna płyta, zatytułowana Urszula 3. Rok ten to również kolejny film - tym razem Urszula wystąpiła w telewizyjnym serialu kryminalnym Pawła Karpińskiego Na kłopoty Bednarski. W życiu osobistym był to dla Urszuli ważny rok. Poznała swojego przyszłego męża - Stanisława Zybowskiego.

W lutym 1987 Urszula ruszyła w trasę koncertową po USA. Ważniejsze występy to: Beacon Theatre na Brodway'u, Red Parrot (znana dyskoteka na Manhattanie), polonijny klub Polonez w Chicago, Cardinale Club, a także uczelnie w takich miastach jak Filadelfia, Waszyngton, Detroit, Chicago, Nowy Jork, Boston. Również w tym roku urodził się syn Urszuli i Stanisława Zybowskiego - Piotr.

W roku 1988 Urszula powróciła z USA przywożąc ze sobą datowaną na rok 1989 pierwszą polską płytę kompaktową z muzyką rozrywkową - The Best of Urszula & Budka Suflera wydaną przez Rock Studio z Nowego Jorku. Po powrocie Urszuli do kraju ukazała się jej ostatnia płyta analogowa, a zarazem pierwsza nagrywana bez udziału zespołu Budka Suflera - Czwarty raz. Producentem nagrań został Stanisław Zybowski. Na tej płycie Urszula po raz pierwszy zaśpiewała własne teksty. W tym samym roku wzięła udział w nagraniu płyty zespołu Klincz.

W roku 1989 Urszula wystąpiła podczas koncertu Polska Promocja na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie z nowym zespołem Jumbo, którego liderem był Stanisław Zybowski.

Lata 1990-1994 Urszula spędziła w Stanach Zjednoczonych, gdzie koncertowała dla publiczności polskiej i amerykańskiej. W tym czasie ukazały się jej kolejne płyty: Urszula & Jumbo (1992) Best of Budka Suflera & Urszula (1992) oraz wydana z okazji jubileuszu dziesięciolecia działalności artystycznej Greatest Hits of Urszula (1992).

W 1994 roku Urszula wzięła udział w amerykańskiej trasie koncertowej Budki Suflera z okazji dwudziestolecia istnienia zespołu, podczas której przyjmowana była entuzjastycznie. W tym też roku powróciła do Polski.

21 marca 1996 roku w klubie Tango miała miejsce premiera pierwszej po powrocie z USA płyty Biała droga. Album został przyjęty entuzjastycznie i szybko zyskał miano Złotej, a potem Platynowej Płyty. W tym samym roku Urszula uczestniczyła w festiwalu w Opolu oraz Sopot Rock Festiwal. Brała również udział w koncercie Przystanek Woodstock dla 30-tysięcznej widowni na lotnisku pod Szczecinem, a także zarejestrowała materiał na płytę koncertową Urszula akustycznie, która miała premierę 6 grudnia 1996.

23 listopada 1998 odbyła się premiera płyty Supernova, która wkrótce uzyskała status Platynowej Płyty.

26 kwietnia 2001, po długim oczekiwaniu, ukazał się Udar. 25 sierpnia podczas Sopot Festival Urszula otrzymała najwyższe trofeum, jakie artysta może zdobyć na festiwalu w Sopocie – statuetkę Bursztynowego Słowika za całokształt dokonań artystycznych.

22 listopada 2001 w warszawskim szpitalu Akademii Medycznej na Banacha zmarł na raka mąż Urszuli - Stanisław Zybowski. Pomimo tej tragedii Urszula nie poddała się.

17 czerwca 2002 ukazał się dwupłytowy album The Best przygotowany przez Urszulę i jej męża z okazji dwudziestolecia pracy artystycznej. Nieco ponad miesiąc później album uzyskał status Złotej Płyty.

Późną jesienią 2002 roku, jako dodatek do miesięcznika Przyjaciółka ukazał się pierwszy w karierze wokalistki album z kolędami.

Po śmierci męża Urszula związała się z Tomaszem Kujawskim, czego efektem były narodziny jej drugiego syna, Szymona (maj 2003). .