Witaj mroku,przyjacielu mój
Właśnie nastał teraz czas Twój
Więć musimy pogawędzić znów
Co się dzieje z Tobą nocą, tu
Kiedy gwiazdy, wciąż migocą
Na błękitno ciemnym tle
Kiedy wszystko idzie źle

Kiedy sen zasnuwa umysł Twój
Wizja jest jak wciąż lecący ptasi klucz
Zawsze żywa i radosna lecz,
Chłodna,zimna i wilgotna jest
Z blaskiem wschodzącego słońca
I kończącej nocy się;
W dzwiękach ciszy; staje się

W niespokojnych naszych snach
W blasku ulicznych lamp
Idziesz Sam,wciąż pod prąd
Nie zważając na swój błąd
Otulając płaszczem nocy
Wdzierasz się, do jej łask
By rozpalił Cię- słoneczny blask
Promieni

Widzisz ludzi ktorzy milczą lecz
Rozmawiają nie lękając się
Ludzi głuchych lecz
Słyszących w tle;
Uzdolnionych muzycznie też
Ludzi martwych, lecz żyjących
W dźwiękach ciszy tej
Ktorej nikt; nie może przerwać

Chcę być dla Was gwiazdą w tle
Chce nauczać mądrością też
Chcę by wszyscy odmienili się
A moje słowa jak krople dwie
Pozostały echem wciąż
W studniach ciszy
Niosąc płomyk nadziei
By w modlitwie gdzieś odnaleść się;