Najbardziej znana piosenka amerykańskiego duetu Simon & Garfunkel wydana na singlu w 1965 roku oraz następnie na albumie „Sounds of Silence” w 1966 roku. Utwór opowiada o niezdolności ludzi do komunikowania się emocjonalnie. Przez wielu piosenka uważana jest za odpowiedź na zabójstwo Kennedy'ego, ponieważ została napisana w tym samym czasie. W opozycji do tych przypuszczeń mówi się również, że inspiracją mogło być brutalne morderstwo Kitty Genovese, gdy została ona skatowana pod swoim domem w nowojorskiej dzielnicy Queens w obecności 40 świadków, z których nikt nie zareagował. Ciekawostką jest to, że Paul Simon stworzył pierwszą wersję tej piosenki jako akustyczną balladę na debiut duetu. Finalnie jednak pierwsza wersja singla Simon & Garfunkel została porzucona, a albumowi wróżono komercyjną porażkę.