https://www.youtube.com/watch?v=U30Df9voqiw Pod starym mostem rzeka stoi, nie płynie nigdzie, tak jak my, wiatr liści nawet nie przegoni, bo nie ma dokąd dalej iść. Ktoś chciał pociągiem uciec lecz Bilet zbyt drogi sam to wiesz, powracasz ciągle, mówisz precz, w marzenia chyba brniesz. Tu pociąg żaden już nie przyjedzie... I do wagonu już nie wsiądę. Te kilka ulic, nieduży blok tam zatrzymuję krok, mój krok Tu wszystko dzieje się powoli Tam mały sklepik, ławka tam I tylko dusza czasem boli i czasem pęka serce nam pęka nam Tu każdy zna się aż za dobrze, plotkami żyje każdy dzień, może tu kiedyś pociąg dotrze, jak zimny wiatr, gdy nie ma gdzie. Ten sama brama, te same twarze, ten stary zegar bije tam, czy ktoś ci tutaj zostać każe zakazy nosisz w sobie sam. Tu pociąg żaden już nie przyjedzie... I do wagonu żadnego już nie wsiądę. Te kilka ulic, nieduży blok tam zatrzymuję krok, mój krok Tu wszystko dzieje się powoli Tam mały sklepik, ławka tam I tylko dusza czasem boli i czasem pęka serce nam pęka nam Na rynku cisza po niedzieli, w kościele zegar spóźnia się, a jednak wszyscy znów wiedzieli, żeby pozdrowić włąśnie mnie. A noc się kładzie jak ciężka chmura, na dachach, w głowach, w każdym z nas, i znów zostaje myśl ta która Mówie, że stąd nie ruszy nigdy czas. Tu pociąg żaden już nie przyjedzie... I do wagonu żadnego już nie wsiądę. Te kilka ulic, nieduży blok tam zatrzymuję krok, mój krok Tu wszystko dzieje się powoli Tam mały sklepik, ławka tam I tylko dusza czasem boli i czasem pęka serce nam pęka nam