kolejny autorski numer https://www.youtube.com/watch?v=fbnAHXezTB8 tekst: Idę znów drogą, co zna każdy mój ból, Wiatr w dłoniach mam stary, a w sercu sól. Latarnie płoną, jak wspomnienia sprzed lat, Milczący księżyc patrzy, jak znów gram. Buty zmęczone, lecz wciąż niosą mnie, Nie mam gdzie wracać, więc idę w ten sen. Na końcu drogi ktoś śmieje się z mgły, To tylko echo, co śpiewa mi blues. Nie szukaj końca, gdy droga to cel, Nie licz już godzin, kroki zrób dwa. Niech płynie dźwięk, niech niesie cię w dal, Bo blues to prawda, nie smutek, nie żal. Blues prowadzi mnie, gdy braknie już sił, Nie wiem, gdzie kończę, nie wiem, gdzie był. Świat mi się kręci w rytm starych słów, Ten sam refren gra — mój własny blues. Blues prowadzi mnie, gdy braknie już sił, Nie wiem, gdzie kończę, nie wiem, gdzie był. Świat mi się kręci w rytm starych słów, Ten sam refren gra — mój własny blues. Na starym moście zatrzymał się czas, Odbicie w wodzie zapomniało nas. W kieszeni bilet do miejsc, te odkryję, A w głowie głosy, których nie zmyję. Każdy zakręt to kolejny mój test, Czy wciąż potrafię wierzyć, że jest sens? Pod moją skórą gra cichy prąd, To tylko blues, co zna każdy błąd. Nie szukaj końca, gdy droga to cel, Nie licz już godzin, gdy masz sercu moc. Niech płynie dźwięk, niech niesie cię w dal, Bo blues to prawda, nie smutek, nie żal. Blues prowadzi mnie, gdy braknie już sił, Nie wiem, gdzie kończę, nie wiem, gdzie był. Świat mi się kręci w rytm starych słów, Ten sam refren gra — mój własny blues. Blues prowadzi mnie, gdy braknie już sił, Nie wiem, gdzie kończę, nie wiem, gdzie był. Świat mi się kręci w rytm starych słów, Ten sam refren gra — mój własny blues. Nie szukaj końca, gdy droga to cel, Nie licz już godzin, gdy masz sercu moc. Niech płynie dźwięk, niech niesie cię w dal, Bo blues to prawda, nie smutek, nie żal. Blues prowadzi mnie, gdy braknie już sił, Nie wiem, gdzie kończę, nie wiem, gdzie był. Świat mi się kręci w rytm starych słów, Ten sam refren gra — mój własny blues Ten sam refren gra — mój własny blues Ten sam refren gra — mój własny blues