Własne – W nicości

29 5 6 26 listopada 2022

kosmita06 Plus

70 subskrybentów

Ja tu tylko na chwilę. W nicości. Już noc, już sen, już spokój. Z wolności w lęk niemocą istnienia. Trwogą w niebycie modlitwa. Życie wzywa żeby iść za nim. Absurdem przechodzić przez ogród życia Nie istniejąc w świadomości świata. Z niczego nic nie powstaje. Martwe słowa o pragnieniach Rozpływają się w nicości. I nicość wiecznością się staje.

Zaloguj się, aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestuj się!

6 komentarzy

  • cichyszept1 Plus

    Lubię wsłuchiwać się w każde wypowiedziane słowo i wyciągać jakieś wnioski …Kolejny piękny wiersz autorski Zbyszku 😊😊Pozdrawiam serdecznie drogi przyjacielu 😘😘

    Odpowiedz Ocena 6/6

  • gosia2552 Plus

    A po nocy przychodzi dzień i znów trzeba iść przez życie i od nas samych zależy jakie ono będzie....Bardzo ciekawy wiersz i też skłania do refleksji....pozdrawiam cieplutko 🙂🙂

    Odpowiedz Ocena 6/6

    • kosmita06 Plus

      @gosia2525 Jesteśmy zamknięci w naszym JA. Odnajdujemy w nim najważniejsze wartości dopiero na koniec. Ale wtedy już tylko nicość przed nami. Dlatego szukajmy tych ważnych wartości póki żyjemy. Ciepełko w pozdrowieniach🙂🙂

      Odpowiedz

  • moonflower Plus

    Wspaniały wiersz i piękny podkład ❤️❤️ pozdrowienia Zbyszku

    Odpowiedz Ocena 6/6

Brak komentarzy