Jakaż to gwiazda błyszczy na wschodzie?
Gwiazda nowego imienia
Mędrcy wołają: Ciesz się narodzie,
To gwiazda twego zbawienia
Biegną Królowie za jej promieniem
A za Królami tłum ludu,
Bo im ta gwiazda świeci zbawieniem,
Bo im zwiastuje cud cudów
Ten, co nam później miał być przykładem
W miłości i poświęceniu,
Dziś w niezgłębionych wyroków śladem
Zrodzon w nędzy poniżeniu
W garstce barłogu skrył świętą głowę,
Palmę światłości męczeństwa,
Co światu życie miała dać nowe,
Nad błędem odnieść zwycięstwa
Panie, ta gwiazda, co Mędrców wiodła,
Do Chrystusowej kołyski,
Niech nas do Twego prowadzi źródła,
Światowe zaćmi pobłyski
Do ostatniego życia zaniku,
Boskiego światła udziela,
Byśmy tam zaszli po jej promyku,
Do świętych stóp Zbawiciela