Straszne Historie
Jesteś na: iSing > Forum dyskusyjne
Autor
Wiadomość
Piszmy tu bardzo straszne historie 
🙂 można brać z netu, ale trzeba napisać, że się z niego wzięło. Historie niech będą prawdziwe bo te są najlepsze. Ok - to ja zaczynam:
Opowieść z intenetu (prawdziwa)
"Pewnego razu kobieta przyjechala do swojej matki na wioske a ze zaczelo strasznie padac to zaszla bo takiej babci co mieszkala na skraju wioski zeby przeczekac, no i ta kobitka ja ugoscila,wypia kawe pogadaly, przeczekala ulewe i poszla do matki.Opowiedziala matce o tym spotkaniu, a on bardzo sie zdziwila bo ponoc tydzien wczesniej ta babcie pochowali!!!!!"
🙂 można brać z netu, ale trzeba napisać, że się z niego wzięło. Historie niech będą prawdziwe bo te są najlepsze. Ok - to ja zaczynam:Opowieść z intenetu (prawdziwa)
"Pewnego razu kobieta przyjechala do swojej matki na wioske a ze zaczelo strasznie padac to zaszla bo takiej babci co mieszkala na skraju wioski zeby przeczekac, no i ta kobitka ja ugoscila,wypia kawe pogadaly, przeczekala ulewe i poszla do matki.Opowiedziala matce o tym spotkaniu, a on bardzo sie zdziwila bo ponoc tydzien wczesniej ta babcie pochowali!!!!!"
"Jestem zmienny, jak pogoda, raz grzmi, a zarazem świeci słońce"
To nie jest pisane ale jest straszne.
YouTube
Polecam dać głośniki na Foul (Ful) {8-D
YouTube
Polecam dać głośniki na Foul (Ful) {8-D
Edytowano 10 listopada 2009 o 18:17.
Oh my good!!!
"Jestem zmienny, jak pogoda, raz grzmi, a zarazem świeci słońce"
Hahah dobry ten filmik;p
Zawału bym dostała;p
Zawału bym dostała;p
Sticks and stones may break my bones
But chains and whips excite me...
Zachęcam do dawania historyjek🙂
To jest kolejna też z neta (bo mnie nic nie straszy)
To jest historia, którą kiedys opowiadał mi mój ojciec.
Kiedyś, jeszcze w latach '60 kiedy ktoś zmarł to nie odwożono od razu jego zwłok do kostnicy (szczególnie jeśli to była starsza osoba i umarła po długim okresie choroby czy ze starości).
Taki nieboszczyk najpierw przez jakiś czas spokojnie leżał sobie w domu, rodzina bliższa i dalsza odprawiała nad nim modły i takie tam cuda, czasem nawet familijne zdjęcie się strzeliło.
Kiedy mojemu ojcu umarła babcia, postąpiono tak samo.
Babcia nieboszczka po odprawieniu rytualnych modłów została dla spokoju jej ducha elegancko ulokowana w pokoju - reszta rodziny wybyła z domu załatwiać sprawy ostatniej posługi, pozostawiając zwłoki babci pod opiekę mojemu tacie - 12/13-latkowi wtedy.
Tata strachliwy nie był i babci dopilnowac obiecał...oczywiście nie zamierzał przebywać w tym samym pokoju co ona...ale bacznie zwracał uwagę co dzieje się za zamkniętymi drzwiami.
W pewnym momencie usłyszał taki charakterystyczny odgłos, jaki wydawała babcia chodząc. Ponieważ za życia jeszcze miała problemy z poruszaniem się, więc przy każdym kroku szurała nogami.
No i ojciec słyszy zza drzwi pokoju to "szur, szur, szur" - myśli sobie, że pewnie mu się przesłyszało - ale gdzie tam...babcia normalnie chodzi po pokoju -odgłosy nie ustają...ciągle tylko miarowe, jednostajne "szur, szur, szur"
Ojciec już mocno przerażony...ledwo, ledwo - podpełza niemalże pod drzwi (takie przeszklone, ale szyba nieprzezroczysta) i co widzi...po szkle przesówa się jeszcze taki niewyraźny ale dający się rozpoznać, cień człowieka...jakby chodzącego po pokoju...
Ojciec prawie się ze strachu posrał...nie czekał ani chwili, pędem wybiegł z mieszkania z trudem otwierając drzwi wejściowe, które jakby specjalnie zatrzasnęły sie wtedy...
Pobiegł zdyszany i przerażony na podwórko...nawet nie zamierzając wrócić do domu w którym po pokoju w biały dzień trup się przechadza...
Stoi sobie na tymże podwórku..czeka...czeka na rodzinę mającą niedługo wrócić...i co widzi...
Pod oknem pokoju na parterze w którym spoczywały zwłoki babci -niczego sobie w najlepsze zamiata dozorca...starą miotłą chruścianą "szur, szur, szur"..i tak chodzi w jedną i drugą stronę (stąd pewnie ten poruszający się cień na szybie w drzwiach).
Nasza własna wyobraźnia czasem potrafi naprawdę pożądnie przestraszyć!
🙂To jest kolejna też z neta (bo mnie nic nie straszy)
To jest historia, którą kiedys opowiadał mi mój ojciec.
Kiedyś, jeszcze w latach '60 kiedy ktoś zmarł to nie odwożono od razu jego zwłok do kostnicy (szczególnie jeśli to była starsza osoba i umarła po długim okresie choroby czy ze starości).
Taki nieboszczyk najpierw przez jakiś czas spokojnie leżał sobie w domu, rodzina bliższa i dalsza odprawiała nad nim modły i takie tam cuda, czasem nawet familijne zdjęcie się strzeliło.
Kiedy mojemu ojcu umarła babcia, postąpiono tak samo.
Babcia nieboszczka po odprawieniu rytualnych modłów została dla spokoju jej ducha elegancko ulokowana w pokoju - reszta rodziny wybyła z domu załatwiać sprawy ostatniej posługi, pozostawiając zwłoki babci pod opiekę mojemu tacie - 12/13-latkowi wtedy.
Tata strachliwy nie był i babci dopilnowac obiecał...oczywiście nie zamierzał przebywać w tym samym pokoju co ona...ale bacznie zwracał uwagę co dzieje się za zamkniętymi drzwiami.
W pewnym momencie usłyszał taki charakterystyczny odgłos, jaki wydawała babcia chodząc. Ponieważ za życia jeszcze miała problemy z poruszaniem się, więc przy każdym kroku szurała nogami.
No i ojciec słyszy zza drzwi pokoju to "szur, szur, szur" - myśli sobie, że pewnie mu się przesłyszało - ale gdzie tam...babcia normalnie chodzi po pokoju -odgłosy nie ustają...ciągle tylko miarowe, jednostajne "szur, szur, szur"
Ojciec już mocno przerażony...ledwo, ledwo - podpełza niemalże pod drzwi (takie przeszklone, ale szyba nieprzezroczysta) i co widzi...po szkle przesówa się jeszcze taki niewyraźny ale dający się rozpoznać, cień człowieka...jakby chodzącego po pokoju...
Ojciec prawie się ze strachu posrał...nie czekał ani chwili, pędem wybiegł z mieszkania z trudem otwierając drzwi wejściowe, które jakby specjalnie zatrzasnęły sie wtedy...
Pobiegł zdyszany i przerażony na podwórko...nawet nie zamierzając wrócić do domu w którym po pokoju w biały dzień trup się przechadza...
Stoi sobie na tymże podwórku..czeka...czeka na rodzinę mającą niedługo wrócić...i co widzi...
Pod oknem pokoju na parterze w którym spoczywały zwłoki babci -niczego sobie w najlepsze zamiata dozorca...starą miotłą chruścianą "szur, szur, szur"..i tak chodzi w jedną i drugą stronę (stąd pewnie ten poruszający się cień na szybie w drzwiach).
Nasza własna wyobraźnia czasem potrafi naprawdę pożądnie przestraszyć!
"Jestem zmienny, jak pogoda, raz grzmi, a zarazem świeci słońce"
już to czytałam na wątku ,,zjawiska nadprzyrodzone" [ale sobie gościu narobił stracha!]
Nie bój się, ty też umrzesz
od tego filmiku to z pokoju uciekałam
Nie bój się, ty też umrzesz
Ja tam się boję włączyć ten film po tych komentarzach jakie się tu pojawiły, chociaż po tym co widzę, film trwa tylko 14 sekund. o.O Ale nie włącze. 
😃 Skoro uciekają ludzie z pokojów...hmmm... nie dziękuję. xDD
😃 Skoro uciekają ludzie z pokojów...hmmm... nie dziękuję. xDDDobra, dobra w końcu obejrzałam. I... nie no nie był taki straszny xD
Fajny ludek xD
Fajny ludek xD
dla mnie był akuratstraszny
UWAGA OPOWIADAM STRASZNĄ CHISTORIĘ!
mam kolegę ktury ma ten filmik na komurce i musiałam mu oddać plakat keshy bo mi groził że mi go puści
UWAGA OPOWIADAM STRASZNĄ CHISTORIĘ!
mam kolegę ktury ma ten filmik na komurce i musiałam mu oddać plakat keshy bo mi groził że mi go puści
Nie bój się, ty też umrzesz
Do kobiety trzeba się pofatygować... tak? Potem patrzysz jej w oczy... przysuwasz się... tak? Tylko troszeczkę, a najlepiej prawie do końca...
znam to nie bede ogladac bo juz kiedys wpadlam na to przez kolege tak pisnelam .... a on tak sie smial ze ...
http://serduszko.prala.pl/gglagh,daria-d.html
....a może Ja jestem Opowieść zmęczonych Ust.....znudziłam się Bogu w połowie, w połowie....
Zaloguj się, aby odpowiedzieć w temacie. Nie masz konta? Zarejestuj się!