ŻYCIA BIEG


CZASEM PĘDZE I ODDAJE PRACY SIE
CZASEM MOKNE GDY SIĘ NIE MAM SCHRONIĆ GDZIE
CZASEM MARZNE GDY NA DWORZE ZIMNO JUŻ

retoryka konieczności przeważa na nas
i inni mają grzech i tamci
leżeniutko sobie na pufeczce
chcę całować twoje ręcę

MYŚLĘ


Myśłę o wszystkim w życiu
ile mnie kosztuje?
nie chodzi o pieniądze,
lecz o serca bóle

ciągły scisk w żołądku
i ciągłe zmartwienia
sprawiają,że uczucia
są nie do zniesienia

gdy przez długie latA
żylem w pustce matni
było obojętne,czemu?
nic nie czułem


założyłem maskę
czułem obojętność
martwy na otoczenie
wskazywałem bierność

a dla znieczulenia butelka wódeczki
no i wielka ulga,
potem piwo z beczki

czasem sobie myślę pocom na tym świecie
czy komuś potrzebnym?
nie wiem tego przecie

chodż tak bardzo chciałbym
ciagle jakiś zawód
zranione uczucia
gdzieś wśród dymu barów

gdzie móglbym zapomnieć
zresetować umysł
dziś tego nie robię i nóg nie mam z gumy

szlajać się w opójstwie
to nie rozwiązanie
wolę wstać jak człowiek
zjeść pierwsze śniadanie

lecz przychodzą myśli
znowu zmartwień kupa
znów nic mi się nie chce więc udaję trupa

trupa na uczucia
obojętność życia
lecz trzymam się mocno
nie wracam do picia

jestem łatwowierny
a może się łudze
znów nie szukam szczęscia
zamykam się w żalu

udawać,zagoić to się łatwo nie da
żyję tak wśrod ludzi
bo jakoś żyć trzeba

jednak znów to zimno goryczy tak czuwa
może sie ogarnę
jeśli nie to zguba

dzis czuję się żle i tak mi w sercu zachciało sie coś nakreślić na klawiszach palcem jakbym się znajdował w jakiejś mrocznej bajce.Może ktoś czuje podobnie
6,09.2010 godz 15.40

27.09.2010

**********************

Jeśli sie zycie wywraca do góry
przez jeden błąd który nie jest nim
by przyjezń dac trzeba rozwiac chmury
bo szczęście wyszło jak z komina dym
Lecz w sercu wciąż iskierka została
która się tli ,którą rozniecić trzeba
ale ostrożnie bo gdyby wiatr spotkała
wskrzesić na nowo jest już w rękach nieba...

29.09.2010 23:36

Wyciszam się , życie prostuję...
lecz nie mogę za dość uczynić
i tylko tego żałuję
i tylko siebie mogę winić
teraz kością w gardle mi staje
każde piękne słowo piosenki
jak się bierze to się przecież też daje
miałam wszystko na wyciągnięcie ręki
tyle ciepła,tyle miłośc-,od nikogo...
nie dostałam przez tyle lat
jak KRÓLEWNA czułam się -błogo
lecz nie ja miałam przysłonić Ci świat
nie powinnam brac co nie moje
nie powinnam bo nie dałam serca
teraz dręczą mnie niepokoje
a Ty się też zadręczasz...
I jedyne co zrobić ,władna jestem
to za dobro jakoś podziękować
niech ten wiersz będzie drobnym gestem
byś mnie mógł do dobrych wspomnień schować
ale teraz do sejfu je włóż
WYRZUĆ KLUCZ...bo to jeszcze nie czas
NAJWAŻNIEJSZY TERAZ JESTEŚ TY I JUŻ
znajdziesz go gdy będziesz twardy jak głaz...

WYBÓR

CZAS PAKOWAĆ TORBE I ZEBRAĆ SIĘ W SOBIE
CHOCIAŻ SZCZERZE NIE CHCĘ MUSZE NIC NIE ZROBIE
ŁZA SIĘ W OKU KRĘCI NA MYŚL O ODEJŚCIU
CHODŻ NIE MÓWIĘ WCALE BROŃ BOŻE O ZEJŚCIU

Zkrecone w zyciu ,głowa zakręcona
tylko wlosy jasne i białe ramiona
i intencje czyste , bardzo miekkie serce
juz nie wpadną w jakies judaszowe ręce....

Wypływa krew z naszych ciał ,
wszystko dookoła nie znane nam ,
Obce twarze inne słowa ,
same trupy wszędzie dookoła.
Modlitwa , różaniec i nasze wołanie
tak możemy tylko marzyć ,
by to co nas spotkało ,
nie trwało wiecznie.
Deszcz niesprawiedliwości spadł na tą ziemię ,
wszystko zabrano nawet nasze jedzenie
krwiste życie ich raduje ,
od Szatana się to dowiaduje.
A gdy świat się o tym dowie ,
pewnie nie raz napiszą o tobie ,
że to ty jesteś tym najgorszym ,
gdzie zabierasz ludziom grosze.
Także gdy słonce zajdzie ,
ty zobaczysz nasze twarze ,
nie wesołe ani uradowane,
lecz złośliwe i utępione ,
bo to co spotkało nas ,
będzie czekać twój kraj.