Donny Hathaway (1.10.1945 – 13.01.1979) soulowy amerykański wokalista. Śpiewał dla wytwórni Atlantic Records w 1969, a jego pierwszy singiel „The Getto, Part I”(1970), doceniono przez muzyczny magazyn Rolling Stone, który mianował go największą nową siłą w gatunku Soul. Jego współpraca z Robertą Flack wyniosła go na wyżyny, co zaowocowało wielką wygraną the Grammy Award for Best Pop Performance by a Duo or Group with Vocal dla duetu „Where Is the Love”. W Styczniu 13, 1979, jego ciało znaleziono poza budynkiem luksusowego hotelu Essen House w Nowym Yorku gdzie popełnił samobójstwo.

Wczesna Kariera

Hathaway, syn Druselli Huntley urodził się w Chicago, ale przeważnie dorastał w St. Louis. Mieszkał ze swoją babcią Marthą Pitts, znaną jako Martha Crumwell w Carr Square housing project. Hathaway zaczął śpiewać w chórze kościelnym wraz z babcią która była profesjonalna śpiewaczką gospel. Często grywał na ukulele i fascynował się Liberace, potem jako dziecko rozpoczął naukę gry na pianinie. Hathaway zaczął śpiewać profesjonalnie jako „Donny Pitts, The Nation’s Youngest Gospel Singer”. Studiował w tym czasie w Vashon High School, znany jako cudownie uzdolniony pianista, co zaprocentowało w jego życiu dostaniem się na studia na Howard University w 1964 gdzie został utworzony Alpha Phi Alpha Fraternity. Uczęszczał na Howard przez następne 3 lata występując w The Ric Powell Trio-jazzowym trio. Hathaway otrzymywał bardzo dużo ofert pracy dlatego porzucił Howard bez żadnego stopnia ukończenia w 1967 roku.

Kariera

Początkowo Hathaway pracował pisząc piosenki, bywając sezonowym muzykiem I producentem. Debiutował w Chicagowskim Twining Records a po wygaśnięciu umowy przeniósł się do The Unifics ("Court of Love" and "The Beginning Of My End"). Uczestniczył w projektach The Staple Singers, JerryButler i Aretha Franklin oraz Curtis Mayfield. Po przejęciu pałeczki jako główny producent z nalepką Mayfield’a, Curtom Records, nagrał swój pierwszy singiel w 1969 w duecie z piosenkarka June Conquist nazwanym ,, I Tank You Baby”.

Hathaway śpiewał wtedy dla wytwórni Taco Records, która wyprodukowała jego pierwszy notowany na listach przebojów singiel, ,,The Getto Pt.1”. Debiutował z piosenką ,,Everything Is Everything(1970)” uznaną przez krytyków. Jego drugi album "Donny Hathaway" okazał się wielkim hitem. Wiele piosenek z tego albumu nagrał w duetach z dawnymi kolegami z klasy, z uczelni Howard, oraz z Robertą Flack. Album odniósł komercyjny sukces oraz uznanie wśród krytyków, włączając Ralpha MacDonalda - właściciela piosenki ,,Where Is The Love” która dowiodła ,że nie jest tylko hitem muzyki R&B bywając dość często na wyżynach list przebojów.
Album zawierał również inne covery - piosenki Carole King „You’ve Got a Friend” i „Baby I LoveYou”, oryginalnego hitu Arety Franklin.

Próba sił I zdrowia

U szczytu kariery Hathaway zaczął cierpieć na poważne ataki depresji. Ten stan stworzył spustoszenie w jego życiu i doprowadził do poważnej hospitalizacji. Efektem depresji często były gwałtowne spory, prowadzące do klinczu w przyjaźni Flack i Hathawaya: nie zażegnali ich przez wiele długich lat.

Żona I Dzieci

Hathaway poznał swoją żonę, Eulaulah, na Uniwersytecie Howardzkim. Mieli dwie córeczki. Eulaulah Donyll Jr. ( Lalah Hathaway) i Kenya Canelibra. Lalah zadowalała się sukcesami w karierze solowej, podczas gdy Kenya była jedną z trzech wokalistek chórku, wybranych w telewizyjnym programie American Idol.

Śmierć

W Styczniu 13, 1979, Hathaway został znaleziony na chodniku naprzeciwko hotelu Essex House w Nowym Yorku, gdzie mieszkał. Jego ciało nie wykazało żadnych znaków po bójce, szkło z szyby okiennej pokoju Hathawaya było rozbite, badacze tej sprawy zdefiniowali że Hathaway popełnił samobójstwo. Przyjaciele, fani i media były wstrząśnięte jego śmiercią, ponieważ jego kariera i partnerstwo z Flack znacznie się poprawiło. Flack była zdruzgotana po jego śmierci i włączyła parę duetów które wspólnie zdążyli ukończyć do następnego albumu. Wielebny Jesse Jackson poprowadził pogrzeb Hathawaya, w którym wzięło udział wielu sławnych ludzi, włączając Robertę Flack i Steviego Wondera.
.