Dalida (ur. 17 stycznia 1933 w Kairze, zm. 3 maja 1987 w Paryżu) – piosenkarka włoskiego pochodzenia, która zrobiła karierę we Francji.

Urodzona jako Yolanda Christina Gigliotti z włoskich rodziców w Shoubra, dystrykcie Kairu; była dzieckiem skrzypka operowego, toteż dawano jej lekcje śpiewu od wczesnego wieku. W roku 1954 wygrała konkurs Miss Egipt i natychmiast wyjechała do Paryża, by zostać aktorką filmową.

Pomimo urody artystki jej pierwsze filmy nie odniosły wielkiego sukcesu, ale zaczęła występować na estradach koncertowych i w kabaretach, śpiewając po francusku, włosku, a także w innych językach. Używając pseudonimu scenicznego „Dalida” nagrywała piosenki, a jej druga, zatytułowana „Bambino”, przyniosła natychmiastową sławę. W 1957 roku, wystąpiła w paryskiej Olympii jako artystka otwierająca występ dla Charlesa Aznavoura, a później w tym samym roku dla Gilberta Bécauda. Zaczęła nagrywać w kilku językach, objeżdżając świat, a bilety na wiele z jej występów zostawały szybko wyprzedawane, jak te na występ w Carnegie Hall w Nowym Jorku pod koniec 1978.

Podczas swej kariery Dalida nagrała 500 piosenek po francusku, z których 200 zostało przetłumaczonych na włoski, a 300 na inne języki. Sprzedała ponad 170 milionów nagrań na całym świecie, wygrywając rozliczne nagrody i zdobywając 70 złotych płyt.

Osobiste życie Dalidy było trudne, pełne dramatów oraz tragedii. W 1961 wyszła za mąż za swego mentora, Luciena Morisse'a, ale małżeństwo przetrwało tylko parę miesięcy, zanim nie zostawiła go dla malarza Jeana Sobieskiego (późniejszego ojca amerykańskiej aktorki Leelee Sobieski). Parę lat później jej były mąż popełnił samobójstwo. W 1967 nowy kochanek, włoski śpiewak Luigi Tenco także odebrał sobie życie strzałem w głowę, a i ona sama próbowała po tym zdarzeniu popełnić samobójstwo.

Żyła także z Richardem Chanfrayem, od którego odeszła w 1981. W lipcu 1983 r. popełnił on samobójstwo wraz z nową towarzyszką, otruwając się spalinami samochodowymi.

W nocy z 2 na 3 maja 1987 roku popełniła samobójstwo, połykając 120 pigułek nasennych i zostawiając po sobie notatkę – „Życie stało się dla mnie nie do zniesienia... Wybaczcie mi”.

Pochowano ją na Cimetière de Montmartre w Paryżu; jej statua naturalnej wielkości na pozłacanym grobie to jedna z najwspanialszych prac rzeźbiarskich na sławnym cmentarzu.

W 1997 róg ulic Girardon i Abreuvoir w Butte Montmartre w Paryżu został przemianowany na „Place Dalida”. Tam, ku pamięci artystki, wzniesiono jej popiersie naturalnej wielkości. W 2001 roku francuski rząd uhonorował Dalidę znaczkiem pocztowym ze zdjęciem, który sprzedano w liczbie 10.157.601 egzemplarzy. .