Maciej Zembaty (ur. 16 maja 1944 w Wadowicach; zm. 27 czerwca 2011) - polski poeta, satyryk, scenarzysta, reżyser radiowy, muzyk, bard i tłumacz (głównie piosenek Leonarda Cohena). Przez wielu uważany za klasyka polskiego czarnego humoru.
Ukończył średnią szkołę muzyczną w klasie fortepianu. Uczęszczał także do szkoły plastycznej, jednak jej nie ukończył. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską napisał na temat polskiej piosenki i gwary więziennej. Dzięki swym badaniom stał się jednym z pierwszych specjalistów od grypsery. Zadebiutował w 1965 na Festiwalu w Opolu, gdzie uzyskał wyróżnienie jury oraz nagrodę za najlepszy debiut autorski.
W 1972 dzięki Jerzemu Skolimowskiemu zetknął się z piosenkami Leonarda Cohena. W ciągu kilku miesięcy przetłumaczył ich kilkanaście, a do dziś - ponad 60. Większość z nich opublikował w tomikach, zarówno w obiegu oficjalnym, jak i poza nim. Wydał także kilka płyt z własnymi aranżacjami i wykonaniami piosenek kanadyjskiego autora. Jego tłumaczenie piosenki "Partisan" stało się jednym z nieoficjalnych hymnów przywódców Solidarności internowanych w latach stanu wojennego. Album "Alleluja" sprzedano w ponad 400 000 egzemplarzy, dzięki czemu w 1986 uznany został za złotą płytę. W latach 80. występował w duecie z Johnem Porterem.

W pierwszą rocznicę Sierpnia '80 zorganizował Pierwszy Przegląd Piosenki Prawdziwej "Zakazane Piosenki" - imprezę będącą "antyfestiwalem sopockim", prezentującą twórców i twórczość poza peerelowską cenzurą.
W 1972 we współpracy z Jackiem Janczarskim stworzył radiowe słuchowisko "Rodzina Poszepszyńskich", które stała się jedną ze sztandarowych audycji rozrywkowych Polskiego Radia. Tworzone i nadawane było z dłuższymi przerwami na przestrzeni 25 lat, a jego bohaterowie stali się parodią postaci znanych z innych seriali radiowych takich jak "Matysiakowie" i "W Jezioranach".

W latach siedemdziesiątych związał się też z Programem Trzecim Polskiego Radia, gdzie prowadził między innymi autorską audycję "Zgryz". Był też jednym z prezenterów "Zapraszamy do Trójki" - pierwszej i jedynej podówczas audycji nadawanej "na żywo" z telefonicznym udziałem słuchaczy. .