Heart

99 piosenek

"Heart" (Serce) został założony w 1963 roku w Seattle w stanie Washington z inicjatywy Steve'a Fossena i braci Rogera Fishera (gitara/mandolina) i Mike'a Fishera (producent i i inżynier dźwięku). Grupa nosiła nazwy "The Army" (Armia) i "White Heart" (Białe serce), zanim ewoluowała na "Heart" we wczesnych latach 70'. Ann Wilson dołączyła do grupy w 1970. Pomiędzy nią a Mike'ime wybuchł romans , przeprowadziła się razem z zespołem do Vancouver i kolejno do Wietnamu kilka lat później.

Wkrótce po przeprowadzce, Nancy dołączyła do grupy. Odzwierciedlająca swoją siostrę, zakochała się w Rogerze. Zespół zaczął zdobywać popularność w Kanadzie i przeniósł się do małego miasteczka kanadyjskiego. Tam zrealizował swój debiutancki album "Dreamboat Annie", w 1976. "Dreamboat Annie" został nagrany z dwoma nowymi członkami gitarzystą/keybordzistą Howardem Leesem i perkusistą Michaelem Derosierem. Album zapewnił im pierwsze miejsce na amerykańskich listach przebojów. "Crazy on you" utrzymał się na #35 miejscu Billboard Hot 100. Dwa lata później, singiel został nagrany na szerszą skalę w wytwórni Mushroom — tym razem znalazł się na #62 miejscu w USA.

W 1977, Heart stracił swoją popularność, więc właściciel Mushroom - Shelly Siegel, rozwiązał kontrakt z grupą. Po tym incydencie, kolejny album "Little Queen" został nagrany w wytwórni Portait w 1977 roku. To był wielki kasowy hit, ale nie tak wielki jak debiutancki album. Tylko jeden singiel "Barracuda," z albumu znalazł się na listach przebojów na całym świecie utrzymując się w pierwszej 40. Singiel "Heartless," z niezrealizowanego albumu "Magazine" nagrywanego w Mushroom po wydaniu znalazł się wyżej dwóch pozostałych singli z "Little Queen's".

Oficjalny trzeci album Heart, "Dog and Butterfly", wyszedł rok później. Zadebiutował na #17 miejscu Billboard 200 i udowodnił, że sukces Heart jest w pełni zasłużony, a grupa świetnie sobie radzi od lar. Miłość Fishera i Wilson skończyła się wraz z nagraniem albumu a Roger opuścił grupę.

W 1980 roku nagrali "Bebe Le Strange". W 1982 roku, po nagraniu ich 6 albumu "Private Audition", Fossen i Derosier opuścili grupę, i zostali zastąpieni przez byłych członków zespołu Spirit i Firefall, basistę Mark Andes i perkusistę Denny Carmassi.

Po nagraniu "Passionworks" w 1983 roku i przeniesieniu się do wytwórni Capitol Records, Heart wbił się na listy przebojów albumem "Heart" z 1985, który jest uznawany za ich najlepszy, z niego pochodzą cztery topowe single "What About Love?," "Never," "These Dreams," i "Nothin' at All." Ten album był punktem zwrotnym w ich karierze, na niego też napisali teksty członkowie grupy (Tylko 3 piosenki, żadne z hitów, były napisane przez członków zespołu) i stali się bardziej rozpoznawalni w komercyjnym radiu, słuchacze dobrze ich przyjęli. Płyta utrzymana była w typowych dla Heart klimatach, poprzez lata 80' do wczesnych lat 90', mieszanka żywiołowych ballad w stylu pop-rock. Kolejnym albumem był "Bad Animals" (Z którego zrealizowano więcej niż 3 topowe single i ich największy hit "Alone"), następnym "Brigade".

Po nagraniu "Brigade" grupa zaczęła się rozpadać, Ann i Nancy zaczęły śpiewać w akustycznej grupie "Lovemongers", razem z Sue Ennis i Frank Cox.

Powracając w 1993 roku płytą "Desire Walks On", zespół kontynuował tournee po świecie i nagrał dwa koncertowe albumy "The Road Home", na którym wykonali swoje największe hity w wersjach akustycznych i "Alive in Seattle." Heart wspiął się na szczyt ponownie w 1997 roku, kiedy to siostry Wilson znów rozpoczęły współpracę z Lovemongers. W 1999 Nancy nagrała własny album solowy "Live at McCabe's Guitar Shop", na który to sama napisała słowa i skomponowała muzykę z pomocą swojego męża Camerona Crowe. W 2004, grupa nagrała "Jupiter's Darling", pierwszy studyjny album od 11 lat, dzięki któremu znów udało im się wspiąć na szczyt sławy. Pierwszy solowy album Ann "Hope & Glory" został nagrany 9/11/2007.

Drugą młodość piosence "Alone" nadała Celine Dion, coverując ją i czyniąc singlem w 2007 roku na swoim albumie "Taking Chances".