Andrzej Rosiewicz
Andrzej Rosiewicz (ur. 1 czerwca 1944 w Warszawie) – polski piosenkarz estradowy, kompozytor, gitarzysta i choreograf. Ukończył SGGW w Warszawie na Wydziale Melioracji Wodnych. Równocześnie uczęszczał przez 5 lat do szkoły muzycznej na śpiew solowy. Swoje umiejętności pokazywał m.in. w Klubie Studenckim Politechniki Warszawskiej Stodoła. Karierę estradową rozpoczął jeszcze w dzieciństwie w 1953 r., w zespole pieśni i tańca Dzieci Warszawy, z którym to współpracował do 1964 W okresie studiów w latach 60.
Andrzej Rosiewicz (ur. 1 czerwca 1944 w Warszawie) – polski piosenkarz estradowy, kompozytor, gitarzysta i choreograf. Ukończył SGGW w Warszawie na Wydziale Melioracji Wodnych. Równocześnie uczęszczał przez 5 lat do szkoły muzycznej na śpiew solowy. Swoje umiejętności pokazywał m.in. w Klubie Studenckim Politechniki Warszawskiej Stodoła. Karierę estradową rozpoczął jeszcze w dzieciństwie w 1953 r., w zespole pieśni i tańca Dzieci Warszawy, z którym to współpracował do 1964 W okresie studiów w latach 60. występował w warszawskich klubach jazzowych i restauracjach. Między 1963 a 1965 rokiem związany był z zespołem Pesymiści. W latach 1967-1968 związał się z formacją jazzową Old Timers, a następnie w latach 1970-1978 tworzył muzykę, teksty oraz występował z zespołem Asocjacja Hagaw. W latach 1971, 1974 i 1977 występował na festiwalu Jazz Jamboree. Występował także na licznych festiwalach w Opolu i Sopocie. Od 1978 poświęcił się karierze solowej.
W latach siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych jeden z najpopularniejszych polskich piosenkarzy i artystów estradowych[1]. Najpopularniejsze jego przeboje z lat siedemdziesiątych to Najwięcej witaminy, Czy czuje pani cha-chę, Zakochany bałwan, Żaba story, Zenek blues; na występach wykonywał również piosenki których nie puszczano w radiu i telewizji (Usta Mariana). Po powstaniu "Solidarności" powstały piosenki Chłopcy radarowcy oraz dostępne w owych latach jedynie na kasetach nagranych amatorsko na koncertach, wykonane na Festiwalu Piosenki Prawdziwej w Gdańsku Propaganda sukcesu i Wincenty Kalemba czyli Pieśń o zachodnich bankierach.
Zaśpiewał piosenkę z czołówki serialu Czterdziestolatek kompozytora Jerzego Matuszkiewicza, a latach 80. piosenkę Andrzeja Korzyńskiego Halo ptaki w filmie Pan Kleks w kosmosie.
Na początku lat 90. XX w. próbował powrócić na scenę muzyczną, tworząc utwory w gatunku disco polo. Najpopularniejsze z nich to Poleczka Pałeczka i Disko Rżysko. W pierwszych utworach nagrywanych po roku 2000 śpiewał o sukcesach naszych wybitnych sportowców takich jak: Adam Małysz, Jerzy Dudek czy Otylia Jędrzejczak. Był czterokrotnie laureatem Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu . W 1972 otrzymał nagrodę za piosenkę Samba wanna blues, w 1975 otrzymał nagrodę specjalna, w 1976 za piosenkę Zenek blues, w 1980 za piosenkę Najwięcej witaminy.
.
Piosenki