Skaldowie – polska grupa rockowa, powstała w Krakowie latem 1965 roku. Uprawiane gatunki muzyczne to m.in. klasyczny rock, rock progresywny, folklor góralski, rock'n'roll, jazz, big-beat oraz muzyka pop. Założycielami grupy byli: Andrzej Zieliński (kompozytor większości repertuaru), Jacek Zieliński oraz Zygmunt Kaczmarski, Janusz Kaczmarski, Feliks Naglicki i Jerzy Fasiński.
Nazwa zespołu nawiązuje do postaci nadwornych poetów w historycznej kulturze skandynawskiej – skaldów.

Oficjalnie zespół zadebiutował w październiku 1965 roku na II Krakowskiej Giełdzie Piosenki, zdobywając pierwsze miejsce za utwór "Moja czarownica" do słów Wiesława Dymnego. W 1966 Skaldowie zajęli 1. miejsce w Koncercie młodości, a także wzięli udział w zdjęciach do pierwszej polskiej komedii muzycznej "Mocne uderzenie". W tym samym roku wygrali również Wiosenny Festiwal Muzyki Nastolatków w Gdańsku, a w dorocznej ankiecie miesięcznika "Jazz" zostali ogłoszeni talentem roku, oraz co dziwne, zespołem najbardziej niedocenianym przez młodzież. W lutym 1967 drugą radiową piosenką miesiąca została "Między nami morze", a 14 marca ukazała się pierwsza płyta zespołu pod tytułem Skaldowie. Kilka dni potem miała miejsce premiera filmu "Mocne uderzenie". Na V KFPP w Opolu Andrzej Zieliński wraz z Leszkiem Aleksandrem Moczulskim otrzymał nagrodę za utwór "Uciekaj, uciekaj" w wykonaniu Skaldów. W tym samym roku do zespołu dołączyli - w miejsce braci Kaczmarskich - dwaj gitarzyści - Marek Jamrozy i Jerzy Tarsiński (ten drugi związany ze Skaldami do dziś). Rolę perkusisty zajął Jan Budziaszek. W grudniowym plebiscycie Radiowej Piosenki Miesiąca pierwsze i drugie miejsce zajęły odpowiednio piosenki "Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał" i "Nie całuj mnie pierwsza". Ponadto ta pierwsza uzyskała tytuł Radiowej Piosenki Roku 1967. W styczniu 1968 rolę dotychczasowego basisty zajął związany ze Skaldami do dziś Konrad Ratyński. Na przełomie kwietnia i maja odbyli swoje pierwsze zagraniczne tournee - po Związku Radzieckim. We wrześniu z zespołu definitywnie odszedł Marek Jamrozy, którego na krótko zastąpił ponownie Feliks Naglicki, a potem Krzysztof Paliwoda. W grudniu radiową piosenką miesiąca został utwór "Medytacje wiejskiego listonosza". Drugie miejsce zajął utwór "Cała jesteś w skowronkach. W 1968 Skaldowie zagrali w znanym filmie Kulig, do którego Andrzej Zieliński skomponował muzykę. W tym samym roku ukazał się drugi album zespołu - "Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał", a Skaldowie w wielu plebiscytach zostali wybrani najlepszym zespołem roku.
W 1969 Radiową Piosenką stycznia został "Króliczek" Skaldów. W lutym odbyła się sesja nagraniowa do trzeciego albumu Skaldów "Cała jesteś w skowronkach". Na VII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu otrzymali główną nagrodę za "Medytacje wiejskiego listonosza", a Andrzej Zieliński indywidualnie odebrał nagrodę za aranżacje piosenek Skaldów. Po festiwalu wyjechali na tournée po Stanach Zjednoczonych, grając m.in. w Nowym Jorku, Chicago i Toronto. Andrzej Zieliński będąc w Stanach kupił organy Hammonda. Wcześniej w Polsce miał je tylko Czesław Niemen. Po powrocie do Polski z zespołu odszedł Krzysztof Paliwoda, i tym samym uformował się najlepszy, pięcioosobowy skład zespołu (Zieliński, Zieliński, Ratyński, Tarsiński, Budziaszek).
Po trasie koncertowej w USA (koniec 1969), Skaldowie wkroczyli w falę rocka.W styczniu 1970 nagrali przełomową płytę przedstawiającą ich zupełnie nowe oblicze - "Od wschodu do zachodu słońca", gdzie w brzmieniu dominują organy Hammonda i mocno wyeksponowana gitara basowa. Kolejną płytę – "Ty" – nagrali cztery miesiące później. Ta druga była już mniej zdecydowana pod względem brzmienia. 8 kwietnia zespół otrzymał nagrodę "Srebrnego Gwoździa Sezonu". Radiową Piosenką kwietnia został utwór "Nie ma szatana". W plebiscycie popularnej gazety muzycznej najlepszym zespołem zostali właśnie Skaldowie, ponadto 2. i 3. z najlepszych wokalistów zostali (odpowiednio) Jacek i Andrzej Zieliński. Na kolejnym Festiwalu Opolskim Skaldowie wykonali 3 utwory: "Nie ma szatana", "Gorzko mi" (z Teresą Tutinas) i "W żółtych płomieniach liści", wszystkie do słów Agnieszki Osieckiej. Trzeci z nich zdobył nagrodę dziennikarzy, a ponadto uzyskał tytuł "Piosenki 25-lecia".
W 1972 roku nagrali płytę w stylu rocka progresywnego – Krywań, Krywań. W latach 1979–1981, zgodnie z panującą modą i wobec słabnącej popularności, zespół zdecydował się na grę muzyki pop oraz udział w długich zagranicznych trasach koncertowych. Podczas jednej z tras (w USA) zastała ich informacja o wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego. Zespół zawiesił działalność w związku z pozostaniem w USA Andrzeja Zielińskiego. W 1987 zespół reaktywował działalność i w nowym repertuarze nawiązał do starego stylu z domieszką muzyki popularnej lat 80. XX wieku. Od 1990 Skaldowie nagrywają nowe płyty i regularnie koncertują.

Nagrody na festiwalach:
1966 – 1. miejsce w Koncercie Młodości przy IV KFPP w Opolu.
1967 – główna nagroda za piosenkę "Uciekaj, uciekaj" (A.Zieliński - L.A.Moczulski), ponadto nagroda dla A.Zielińskiego za aranżację piosenki "Po prostu jestem" (A.Sławiński - A.Osiecka) w wykonaniu D.Lerskiej i Skaldów na V KFPP w Opolu.
1968 – Skaldowie pięciokrotnie (!) bisują utwór "Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał" na VI KFPP w Opolu.
1969 – główna nagroda za piosenkę "Medytacje wiejskiego listonosza" (A.Zieliński - L.A.Moczulski), ponadto nagroda dla A.Zielińskiego za aranżacje piosenek Skaldów na VII KFPP w Opolu.
1970 – nagroda dziennikarzy za piosenkę "W żółtych płomieniach liści" (A.Zieliński - A.Osiecka) na VIII KFPP w Opolu.
1970 – Srebrny Pierścień za piosenkę "Marszowa śpiewka" (A.Zieliński - A.Miriam) na IV. FPŻ w Kołobrzegu.
1971 – nagroda dla A.Zielińskiego za aranzację piosenki "Wszystkim zakochanym" (A.Zieliński - L.A.Moczulski) na IX KFPP w Opolu.
1972 – nagroda za piosenkę "Pod śliwką" (A.Zieliński - A.Borowa) w wykonaniu Ł.Prus i Skaldów.
1973 – wyróżnienie za piosenkę "Na granicy dnia" (A.Zieliński - L.A.Moczulski) na XI KFPP w Opolu.
1974 – Skaldowie występują jako gwiazda na jednym z koncertów Festiwalu Sopockiego.
1975 – główna nagroda za piosenkę "Życzenia z całego serca" (A.Zieliński - A.Jastrzębiec-Kozłowski) na XIII KFPP w Opolu.
1976 – nagroda za piosenkę "Dziś prawdziwych cyganów już nie ma" (A.Zieliński - A.Osiecka) w wykonaniu M.Rodowicz i Skaldów na XIV KFPP w Opolu.
1980 – wyróżnienie za piosenkę "Twą jasną widzę twarz" (A.Zieliński - L.A.Moczulski) na XVIII KFPP w Opolu.
1990 – druga nagroda za piosenkę "Harmonia świata" (J.Zieliński - J.Zieliński) na XXVIII KFPP w Opolu.
2003 – recital Skaldów na Festiwalu w Sopocie.
2009 – Grand Prix dla Skaldów za całokształt twórczości artystycznej na 46. KFPP w Opolu.

Dyskografia:

Albumy:
Skaldowie (1967)
Wszystko mi mówi, że mnie ktoś pokochał (1968)
Cała jesteś w skowronkach (1969)
Od wschodu do zachodu słońca (1970)
Ty (1970)
Wszystkim zakochanym (1972)
Krywań, Krywań (1972)
Szanujmy wspomnienia (1976)
Stworzenia świata część druga (1976)
Rezerwat miłości (1979)
Droga ludzi (1980)
Nie domykajmy drzwi (1989)
Po śniegu, po kolędzie (1994)
Podróż magiczna (1996)
Moje Betlejem (1997)
Harmonia świata (2006)
Skaldowie dzieciom (2007)
Oddychać i kochać (2009)
Z biegiem lat (2010)

Albumy wydane za granicą:
Od wschodu do zachodu słońca – Supraphon, Czechosłowacja (1970)
Skaldowie Kraków – Amiga, NRD (1971)
Skaldy – Miełodia, ZSRR (1973)

Albumy nadprogramowe:
Cisza krzyczy (2007)
Skaldowie na dwa fortepiany (2008)
Die Grossen Erfolge (2007)
Nagrania koncertowe 1966-1990 (2008)
Progressive Rock Years 1970-1973 (2009) .