Dziadek do orzechów – Wojciech Skowroński (Tekst)

Ten stary dziadek do orzechów
Co na orzechach zęby zjadł
Miał siły tyle w sobie, że dla hecy
Potrafił kamień skruszyć na drobny mak
A potem jeszcze dla relaksu
I by odtworzyć żywot swój
Landrynki kruszył dzieciom, oraz babci
I zyskał tym w Rodzinie powszechny mir
Ach jakże cudny był On
I z siłą wyjątkową
Lecz los przewrotny chciał
Dać mu w nos
Gotując okrutny cios
Ten stary dziadek do orzechów
Co na orzechach zęby zjadł
Na orzech twardy trafił i niestety
I z landrynkami nawet kłopoty ma
------------------------
Ten stary dziadek do orzechów
Co na orzechach zęby zjadł
Chociaż ze stali cały,nawet nerwy
Utracił wiare w siły,pokrył się rdzą
I gdy tak spiewam o Nim
To myślę sobie czasem
Że jestem dziadkiem, orzechem tym
Co nie da się nigdy zgryżć
Dziś jak ten dziadek do orzechów
Po kącie lezy sobie sam
Tak radzę
Nigdy nie bądż pewny swego
Bo gdzieś dojrzewa orzech
Oszczędzaj sił