I znów jakiś żółty blask
Nocą mi się przyśnił
Krzyczę we śnie „Jeszcze czas!
Rano coś wymyślisz…”

Ale rankiem znów ten sam
Smutek do mnie wraca
Palę na czczo Dwieście gram
Piję, lecząc kaca

E-ech raz, jeszcze raz,
Jeszcze jeden, jeden raz,
E-ech raz, jeszcze raz,
Piję, lecząc kaca

W szynku biały obrus, stół
I zielone sukno,
Błazen by tam rozkosz czuł,
A mnie źle i smutno

W cerkwi półmrok, światła brak,
Bicie dzwonów z wieży
W cerkwi wszystko też nie tak,
Nie tak, jak należy

E-ech raz, jeszcze raz,
Jeszcze jeden, jeden raz,
E-ech raz, jeszcze raz,
Nie tak, jak należy

Pnę się, własny gubiąc cień,
Ścieżką kamienistą,
A tam tylko olchy pień,
Razem z lichą wiśnią

Żeby chociaż piął się bluszcz
Tym ponurym zboczem,
Żebym nie powtarzał już:
Wszystko źle się toczy…

E-ech raz, jeszcze raz,
Jeszcze jeden, jeden raz,
E-ech raz, jeszcze raz,
Wszystko źle się toczy
Na spotkanie z Bogiem gnam,
Znaleźć go nie mogę,
Ciemny las przed sobą mam,
I w nieznaną drogę

W lesie licho ma swój dom,
Baba Jaga pokój…
A u kresu drogi są:
Szafot, kat i topór

Jakiś jeździec szuka dnia
Lecz i tak nie znajdzie
Nie ma sensu droga ta,
A jej kres tym bardziej

W cerkwi, w szynku, tu, czy tam,
Ciemno, źle i zimno,
Wszystko nie tak, mówię wam,
Nie tak jak powinno
E-ech raz, jeszcze raz,
Jeszcze jeden, jeden raz,
E-ech raz, jeszcze raz,
Nie tak jak powinno