Jak dobrze nam zdobywać góry

I młodą piersią chłonąć wiatr,

Prężnymi stopy deptać chmury

I palce ranić o szczyt Tatr

Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was

Jak dobrze nam głęboką nocą

Wędrować jasną wstęgą szos,

Patrzeć, jak gwiazdy niebo złocą,

I czekać, co przyniesie los
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was

Jak dobrze nam po wielkich szczytach

Wracać w doliny, progi swe,

Przyjaciół jasne twarze witać,

O młoda duszo, raduj się!
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was
Hejże hej, hejże ha!

Żyjmy więc, póki czas,

Bo kto wie, bo kto zna,

Kiedy znowu ujrzym was