Pociemniej srebrny dzban, a złoto straci blask,
Rzeczy, słowa gdzieś rozwieje zimny wiatr
I z albumów młodość się uśmiechnie do nas tak,
Że zielona trawa zaszumi jak las
Wszystko wokół zmienia się, jak z górki pędzą dni,
Biegną lata jak ten koń co przeszedł w cwał
Tylko ty duszyczko ma w niewoli ronisz łzy,
Ze mnie, jak z ciemnicy patrzysz w górę tam

Dusza boli a serce płacze,
Nad drogą mą wiruje pył
A ten kto kocha łez roni więcej,
Nie bez przyczyny me serce drży
A ten kto kocha łez roni więcej
Nie bez przyczyny me serce drży

To czeremchy biały kwiat, to śnieżnych płatków biel,
Na twych włosach kasztanowych lśni jak deszcz
Wkrótce czas jak zwierz zgłodniały mną nasyci się,
I zostawi bez miłości serce me
Pociemnieje srebrny dzban, a złoto straci blask,
Rzeczy, słowa gdzieś rozwieje zimny wiatr
I z albumów młodość się uśmiechnie do nas tak,
I okaże się, że dusza żyje w nas

Dusza boli, a serce płacze,
Nad drogą mą wiruje pył
A ten kto kocha łez roni więcej,
I dusza boli i serce drży
A ten kto kocha łez roni więcej
Nie bez przyczyny me serce drży

Dusza boli, a serce płacze,
Nad drogą mą wiruje pył
A ten kto kocha łez roni więcej,
I dusza boli i serce drży
A ten kto kocha łez roni więcej
Nie bez przyczyny me serce drży
Nie bez przyczyny serce drży