Od dawna mam dość
I wciąż budzi mą złość
Ten proceder niecny

A ochota, by zwiać
W jakiś lepszy świat
Urok ma niezmienny

Bo byle jaki ktoś
Co się nakradł już dość
Prawi mi morały

I co dzień mądrzy się
Bo nauczyć mnie chce
Przeginania pały!

Drugi znowu ma pysk
Uśmiech, jak błota bryzg
Tłuste, lepkie palce

Pełen pychy brzuch
Nonszalancki ruch
I w kieszeni harce

Taki świat, jaki jest
Już tylko obraża mnie
Aż mnie mdli
Jak z tym żyć
I świętym być?
I świętym być?

Tyle kłamstwa wokół nas
Żeby zdobyć cholerny szmal
Tyle kłamstw, aż mnie, Bracie, mdli
I jak tu żyć?

Tyle kłamstwa wokół nas
Żeby zdobyć cholerny szmal
Tyle kłamstw, aż mnie, Bracie, mdli
I jak tu żyć?