Nie umieraj nam inteligencjo
Ty przedwojenna
I z awansu
Społecznego
Ty podzielona
Mazowieckim
I Wałęsą
Miotana burzą
Braków
Do pierwszego
Ty wtłoczona i wgnieciona między klasy
Tę robotniczą
Tę rolniczą ciągle zbędna
Pomijana przez kolejnych
Ekip asy
Żeby przeżyć
Ty bądż inteligentna
Weż z Wyspiańskiego
Wstręt do Chochołów
A od Rejmonta
Przaśny spryt chłopski
Od Żeromskiego
Blask szklanych domów
A od Tuwima
Bukiet kwiatów polskich
Od Gałczyńskiego
Naucz się pozbyć
Dwóch lewych rąk
Do bożka mamony
Od Żeleńskiego
Naucz się robić
Wszelkich oszustów
W zielony balonik
A gdy jeszcze
Weżmiesz coś dla siebie
Z Baczyńskiego
Stachury
I Hłoski
Dostaniesz
Od Miłosza
I Lema
I od nas
Stojące oklaski
A gdy ci przyjdzie upaść na kolana
I ręke
Po prośbie
Wyciągniesz
Niechętnie
Uczyń to
Z godnością
Tytana
I nie umieraj
Lecz proś o wsparcie
Inteligentnie
NIE UMIERAJ
NAM INTELIGENCJO