Dzwonią dzwony, przedwieczorną pieśń
W uliczny gwar wpląta się głuchy dźwięk
Biją dzwony jak za dawnych lat
Ucieka moja myśl w dawno stracony świat
Ucicha nagle miasta zgiełk
i przed oczami stają znów
Znajome rzędy starych wierzb
Nad nimi dzikich gęsi klucz
I słyszę mojej matki głos
Jak dziecko chciałbym tam biec
Przytulić głowę do jej rąk
Lecz dziś już nikt nie czeka mnieaaa
Dzwonią dzwony, przedwieczorną pieśń
W uliczny gwar wpląta sie głuchy dźwięk
Biją dzwony jak za dawnych lat
Ucieka moja myśl w dawno stracony świat
I widzę ciebie z tamtych dni
umorusany mały brzdąc
Do domu gnałem krowki trzy
Gdy zaczął bić wieczorny dzwon
O gdyby można cofnąć czas
Spaloną w walkach wskrzesić wieś
Na chwilę wejść pod tamten dach
Gdzie zostawiłem serce swe aaa