Świat, nade wszystko logiczny chce być
Świat, z lat roztropnych pajęczą tka nić
Świat, szuka ciągle najlepszych wskazówek
Co podpowiedzą nam trochę jak żyć
My, go słuchamy pokornie od lat
My, my mu ufamy, że bieg rzeczy zgadł
I że mają w nim jak rozsądek chce
Osobne miejsce swe
Czerń i biel,
Start i cel,
Żar i lód,
Skwar i chłód
I ból i lek,
Maj i śnieg,
Jawa, sny,
Śmiech i łzy
To, przyznać trzeba, poważnie brzmi dość
Aż kiedyś nagle zakocha się ktoś
I wszelkie świata odrzuci nakazy
Choć świat go straszy, że da za to w kość
Ja też tak miałam, że straszył mnie świat
Lecz ja się nie bałam wyruszyć pod wiatr
I widziałam jak
W kolorowej mgle
W mym życiu łączą się
Czerń i biel,
Start i cel,
Żar i lód,
Skwar i chłód
I ból i lek,
Maj i śnieg,
Jawa, sny,
Śmiech i łzy
Bo to właśnie jest miłość
Że na dobre i złe
Choćby sensu nie było,
Mieszają się
Czerń i biel,
Start i cel,
Żar i lód,
Skwar i chłód
I ból i lek,
Maj i śnieg,
Jawa, sny,
Śmiech i łzy