To nie mogło nam się udać
Gdy oboje po rozstaniu
Chcieliśmy wypełnić pustkę
Splotem wygłodniałych ramion
Byliśmy jak narkomani
Co próbują się nakarmić
Ale ciągle czują wielki głód
RZUCAMY SIĘ W NOC ROZLEGŁĄ JAK OCEAN
JAK BYŚMY NIC NIE MIELI DO STRACENIA
WIERZYMY, ŻE ŚWIT W OBJĘCIACH NAS ZATRZYMA
I ODEJDZIE STRACH, ŻE JUTRA NIE MA
Gdy przez okno wpadło słońce
I wczorajszy haj się skończył
Pojawiło się pragnienie
By od siebie pójść na odwyk
Byłaś jak amfetamina
Która daje gorzkie dreszcze
Lecz nie można po niej wcale spać
RZUCAMY SIĘ W NOC ROZLEGŁĄ JAK OCEAN
JAK BYŚMY NIC NIE MIELI DO STRACENIA
WIERZYMY, ŻE ŚWIT W OBJĘCIACH NAS ZATRZYMA
I ODEJDZIE STRACH, ŻE JUTRA NIE MA
ŻE JUTRA NIE MA
ŻE JUTRA NIE MA
ŻE JUTRA NIE MA