Zasiądźmy znów za stołem
I jak za dawnych lat
Wspomnienia niewesołe,
Zamieńmy w śmieszny żart

Kobiety naszych marzeń,
Niech siądą przy nas tuż
To nic, że na zegarze,
Późna godzina już

Za nasze polskie życie,
Za takie, jakie jest
Wypijmy wódki łyczek,
Z domieszką cichych łez
Wypijmy wódki łyczek,
Z domieszką cichych łez

Hmmmmmmm
Hmmmmmmm

I niech serdeczne gniewy,
Na chwilę pójdą w kąt,
Bo my jak morskie mewy,
W tym domu mamy ląd

Życie rozdaje rolę,
A czasem pisze wiersz
Niech o tym naszym stole,
Kiedyś napisze też
Niech o tym naszym stole,
Kiedyś napisze też

Hmmmmmmm
Hmmmmmmm
Hmmmmmmm
Hmmmmmmm