Droga, którą idę, jest jak pierwszy własny wiersz,
Uczę się dopiero widzieć, świat jaki jest,
Uczę się dopiero świata, jaki jest

Droga, którą idę biegnie śladem ludzkich spraw;
Szukam swego czasu, jasnych słów, prostych prawd,
Szukam swego czasu, jasnych słów i prawd

Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz,
Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd,
Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz
Wiem co to jest, lecz się nie zatrzymam już

Droga, którą idę, czasem błądzi w pełni dnia
Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień póki trwa
Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień gdy trwa

Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz,
Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd,
Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz
Wiem co to jest, lecz się nie zatrzymam już

Droga, którą idę, nie wybiera łatwych lat,
W czasie, który minie, odbić chce własny ślad
W czasie, który minie, swój odbije ślad