Z żalu co przygniata cię,
Z czarnej nocy pełnej łez,
Nawet z beznadziei złej podniesiesz się
Choćbyś już kamieniem był,
Choćbyś zwątpił albo pił,
Choćbyś całkiem był na dnie podniesiesz się
Choćbyś wyparł się swych korzeni,bogów swych;
Spotkasz ludzi co, pokażą drogę ci
Z głodu który zjada sny,
Z gęstych obojętnych dni,
Nawet z dna, co nie ma dna
Potrafisz wstać
Choćbyś ogień w sobie zgniótł,
Choćbyś zabił w sobie bunt,
Jeśli iskrę wiary masz potrafisz wstać
Wznieś serce nad zło,
Znajdź drogę przez mrok,
Wzleć ptakiem nad mgły,
W obłokach mieszka świt
Wznieś serce nad zło!
Choćbyś wyparł się swych korzeni,
Bogów swych Spotkasz ludzi co,
Pokażą drogę ci
Wznieś serce nad zło,
Znajdź drogę przez mrok,
Wzleć ptakiem nad mgły,
W obłokach mieszka świt
Wznieś serce nad zło!
Wznieś serce nad zło,
Znajdź drogę przez mrok,
Wzleć ptakiem nad mgły,
W obłokach mieszka świt
Wznieś serce nad zło,
Znajdź drogę przez mrok,
Wzleć ptakiem nad mgły,
W obłokach mieszka świt
Wznieś serce nad zło,