Razem z Johnem po morzach pływała,
Bo ją jedną na świecie miał John
Gdy był smutny, cichutko śpiewała,
Gdy był wesół, głos miała jak dzwon

Wszystkie morza jej pieśni słuchały,
Wszyscy cichli, gdy John na niej grał
Za melodią wspomnienia leciały,
Drżały serca twardsze od skał

Zaczarowana była Johna gitara,
A może John jej swego serca pół dał?
Bo chociaż taka odrapana, stara,
W najdalszych portach każdy ją znał

Zaczarowana była Johna gitara,
Wyśpiewać mogła smutek, radość i żal,
Aż się zrodziła z legend o niej wiara,
Że głos jej ciszył ryk sztormowych fal

Zaczarowana była Johna gitara,
Bo taki piękny był i dziwny jej ton,
Że święto miała marynarska wiara,
Kiedy dla wszystkich grał czasami John