Czy to ta mała dziewczyneczka,
Chłopczyk, co w piłkę lubił grać?
Kiedy i jak się dorosłymi Mogli stać?
Ona się w piękność zamieniła,
A on, wprost nie uwierzyłbyś!
Wczoraj bawili się tu razem,
A dziś
To świt, to zmrok,
To świt, to zmrok
Płyną szybko dnie
Nagle kwiat olśnił nas swą barwą
Kiedy się zjawił, któż to wie?
To świt, to zmrok
To świt, to zmrok
Jak tu zliczyć dni?
Po zimach wiosny niosą życie
Radość przeplata się, i łzy
Jaką im mądrość ofiaruję?
Czym na początek ulżę im?
Od siebie będą się uczyli
Dzień po dniu
Tak jakoś dobrze są dobrani,
Niewiele bywa takich par
Pod baldachimem razem stać
To czar
To świt, to zmrok
To świt, to zmrok
I już tyle lat
Coś rodzi się i coś przemija
Ale zostanie po nas ślad
Słońce wschodzi I zachodzi
I już tyle lat
Coś rodzi się i coś przemija
Ale zostaje po nas ślad