Tam na błoniu błyszczy kwiecie,
Stoi ułan na widecie,
A dziewczyna jak malina,
Niesie koszyk róż
Stój, poczekaj, moja duszko!
Gdzie tak drobną stąpasz nóżką?
— Jam z tej chatki, rwałam kwiatki,
I powracam już!
Próżne twoje są wymówki,
Pójdziesz ze mną do placówki!
— Ach ja biedna, sama jedna,
Matka czeka mnie!
Stąd są wrogi o pół mili
Pewnie ciebie namówili,
— Ach dla Boga! Nigdym wroga
Nie widziała, nie!
Może kryjesz wrogów tłuszczę,
Daj buziaka, to cię puszczę
— Jam nie taka, dam buziaka;
Tylko z konia zsiądź!
Z konia zsiądę, prawo złamię,
Za to kulą w łeb dostanę
— Jakiś prędki, dość twej chętki,
Bez buziaka bądź!
Choć mnie życie ma kosztować,
Muszę ciebie pocałować,
Żal mi ciebie, jak Bóg w niebie,
Bo się zgubisz sam