Pod żaglami „Zawiszy”
Życie płynie jak w baśni,
Czy to w sztormie, czy w ciszy,
Czy w noc ciemną, dzień jasny
Białe żagle na maszcie
Mają widok mocarny
W sercu radość i siła,
To „Zawisza” nasz „Czarny”
Kiedy grot ma dwie refy,
Fala pokład zalewa,
To załoga „Zawiszy”
Czuje wtedy, że pływa
Więc popłyńmy raz jeszcze
W tę dal siną bez końca,
Aby użyć swobody,
Wiatru, morza i słońca