Powiedziałem parę zbyt łatwych słów, parę zbyt trudnych
Wiem ile można zepsuć w ułamek sekundy
Jestem sumą kilku przeżyć i rozkmin
A wszystko co mam to tylko zbiegi okoliczności
Hah, żyję w półamoku
Nie wiem, czy drżę przed jutrem,
Czy to te dłonie na dualshocku
Może powinienem poszukać lokum, tyry i dróg swych
Żeby się ustabiliii A chuj z tym
Nadzieja umiera ostatnia tutaj, gdzie mieszkam
To matnia, bo perspektywa umiera pierwsza
A chcę wyrwać z niej fanty czy koła
Ten biznes ma moją lwią część #mantykora
Skojarz, od zawsze postęp to logos
Od za małej bluzy z za dużym logo
Po luksusową marynarę Burberry na miarę, zapach Herrery
Zegarek od Beurera, bangery od Raya i Cheri Cheri Lady
Rozumiesz, mnie?

Magia, inaczej tego nie potrafię nazwać
Czasy kiedy nie znaliśmy jeszcze kłamstwa
Potrafiliśmy marzyć, chcieliśmy zdobyć świat
Pewnie by się udało brakowało tylko lat
Pamiętasz przyjaźnie, które miały trwać na wieki?
Nikt nie wiedział, że pochłonie je góra pretensji
W pogoni za niczym oddaliśmy przekonania
Szkoda, że szczęście przelicza się teraz w gramach
Za blokiem boiska tam uczyliśmy się życia
I trudno powiedzieć co zostało tego z tego dzisiaj
To chyba inny wymiar, dawno zniknął ten czar
Nie możemy nic naprawić, boimy się ran
Warto się zatrzymać, chociaż na chwilę wrócić
Być przez chwilę dzieckiem, nie patrzeć na ludzi
Przejrzeć na oczy i wywiązać się z obietnic
Mieć poczucie, że już nic nie trzeba zmienić

Little do you know
I know you’re hurt while I'm sound asleep
Little do you know
All my mistakes are slowly drowning me
Little do you know
I’m trying to pick yourself a piece by piece
Little do you know I
I love you till the sun dies

Little do you know
I know you’re hurt while I'm sound asleep
Little do you know
All my mistakes are slowly drowning me
Little do you know
I’m trying to make yourself a piece by piece
Little do you know I
I love you till the sun dies

'Cause little do you know, I
I love you till the sun dies