Pod Budą – Bardzo smutna piosenka retro | Tekst piosenki, tłumaczenie, tekstowo i teledysk

Lato było jakieś szare
I słowikom brakło tchu
Smutnych wierszy parę
Ktoś napisał znów
Smutnych wierszy nigdy dosyć
I zranionych ciężko serc
Nieprzespanych nocy
Które trapi lęk

Kap, kap płyną łzy
W łez kałużach ja i ty
Wypłakane oczy
I przekwitłe bzy
Płacze z nami deszcz
I fontanna szlocha też
Trochę zadziwiona
Skąd ma tyle łez

Nad dachami muza leci
Muza, czyli weny znak
Czemuż wam poeci
Miodu w sercach brak?
Muza ma sukienkę krótką
Muza skrzydła ma u rąk
Lecz wam ciągle smutno
A mnie boli ząb

Kap, kap płyną łzy
W łez kałużach ja i ty
Wypłakane oczy
I przekwitłe bzy
Płacze z nami deszcz
I fontanna szlocha też
Trochę zadziwiona
Skąd ma tyle łez

Summer was gray
And the nightingales ran out of breath
A couple of sad poems
Someone wrote again
There are never enough sad poems
And hearts that are badly wounded
Sleepless nights
Which is troubled by fear

Drip, drip, tears are flowing
In the puddles of tears me and you
Cry eyes
And faded lilacs
The rain cries with us
And the fountain is sobbing too
A bit surprised
From where she got so many tears

The muse flies over the roofs
Muse, that is, the sign of inspiration
Why are you poets?
No honey in the hearts?
The muse has a short dress
The muse has wings in his hands
But you are still sad
And I have a toothache

Drip, drip, tears are flowing
In the puddles of tears me and you
Cry eyes
And faded lilacs
The rain cries with us
And the fountain is sobbing too
A bit surprised
From where she got so many tears