Gdy mnie kochać przestaniesz, to powiedz
Powiedz, kiedy mnie kochać przestaniesz
To się człowiek wypłacze, jak człowiek
W białym łóżku nad ranem
Nie przysyłaj mi listów ostatnich
Nie owijaj w bawełnę słów paru
Lepiej siądźmy do cieplej kolacji
Pod okapem wieczoru
Na talerzach świecy blask
Dymi waza pełna gwiazd
A pod stołem kot się łasi
Coś stuknęło na tarasie, może wiatr
Piętro wyżej ćwiczą Lista
A zawiane towarzystwo
Gdzieś przed bramą wykrzykuje
Stróż im tego nie daruje
Stróż artysta
Posiedzimy tak sobie we dwoje
Pośród spraw, których nigdy nie było
Potem w starym zacisznym pokoju
Znowu wyznasz mi miłość
Gdy mnie kochać przestaniesz bez racji
Powiedz o tym od razu kochany
Wtedy zjemy kolejną kolację
Na wieczoru dywanie