Pamiętam w Warszawie byliśmy na kawie,
Zaczęła wróżyć mi z fusów
Tak mile patrzyła, me piosenki chwaliła,
Myślałem, że wystrzelę z butów
Nie będę już zwlekać, bo nie ma na co czekać,
Porywam ją prosto do tańca
Choć dziewczyna tak miła stanowczo odmówiła,
Bo tańczyć nie umiała nic
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem z tym
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem z tym
Po licznych namowach i wyszukanych słowach,
Nie chciała się na to namówić
Zaczęła o wczasach, spacerach po lasach,
By zapędy moje ostudzić
Bridge
Nie będę już zwlekać, bo nie ma na co czekać,
Porywam ją prosto do tańca
Choć dziewczyna tak miła ponownie odmówiła,
Bo tańczyć nie umiała nic
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem z tym
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem z tym
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem z tym
Nie umiała tańczyć, nie umiała nic
Musi mi wybaczyć, żyć nie umiem z tym