Pory dnia i pory roku,
To zamiana ciepła w chłód
I jaskrawości w cień
Nie wie nikt, czym dobro jest, czym zło,
Póki nie zrani go róży cierń

Kropelka rosy, kropla krwi,
Na wieki wieków ja i ty,
Wezbrany zapach płatki rozchyla,
Różami pachnie wieczność i chwila
Zamglone oczy, drżący głos,
Na wieki wieków wspólny los
Pierwsze wyznania, pierwsze wzruszenia
Zachowaj, Panie, od zapomnienia!

Mimo bólu, mimo łez
Moja miłość wieczna jest
Mimo cierpień, mimo zła
Moja miłość wiecznie trwa!
Mimo bólu, mimo łez
Moja miłość wieczna jest
Mimo cierpień, mimo zła
Moja miłość wiecznie trwa!

Pory dnia i pory życia,
To zamiana śmiechu w żal
I łagodności w gniew
Nie wie nikt, czym dobro jest, czym zło,
Póki nie zrani go róży krzew

Kropelka rosy, kropla krwi,
Na wieki wieków ja i ty,
Wezbrany zapach płatki rozchyla,
Różami pachnie wieczność i chwila
Zamglone oczy, drżący głos,
Na wieki wieków wspólny los
Pierwsze wyznania, pierwsze wzruszenia
Zachowaj, Panie, od zapomnienia!

Kropelka rosy, kropla krwi,
Ja jestem tobą, a mną ty
Różami pachnie chwila i wieczność,
Życie bez siebie, to niedorzeczność
Niech przezroczysty rosy chłód
I ciepło cierpień - sprawią cud:
Każde wzruszenie, każde wyznanie
Od zapomnienia zachowaj, Panie!

Mimo bólu, mimo łez
Moja miłość wieczna jest
Mimo cierpień, mimo zła
Moja miłość wiecznie trwa!
Mimo bólu, mimo łez
Moja miłość wieczna jest
Mimo cierpień, mimo zła
Moja miłość wiecznie trwa!