Powiedział mi pan proszę pana
Przedwczoraj nawiasem w rozmowie
Że pan ma już dość proszę pana
Tych piosenek o Wilnie i Lwowie
Że to wspomnienie zbyt boli
I czas skończyć raz z tą udręką
Być może, a Czy pan mi pozwoli
Że na to odpowiem piosenką
Już mi raz zabrali Wilno
Już mi raz zabrali Lwów
Ale z serca mi nie wyrwą
Moich dwóch najmilszych słów
Zrabowali mi już sporo
Z moich snów i moich serc
Lecz tęsknoty nie zabiorą
Bo tęsknota we mnie jest
Przypuszczam że pan mnie zrozumie
I sądzę że pan mi wybaczy
Bo ja już inaczej nie umiem
Bo ja już nie potrafię inaczej
Pan patrzy realnie na wszystko
A ja zamknę oczy czasami
I Lwów mam przed sobą tak blisko
I Wilno mam tuż przed oczami
Już mi raz zabrali Wilno
Już mi raz zabrali Lwów
Ale z serca mi nie wyrwą
Moich dwóch najmilszych słów
Zrabowali mi już sporo
Z moich snów i moich serc
Lecz tęsknoty nie zabiorą
Bo tęsknota we mnie jest
Zrabowali mi już sporo
Przesunęli Bug i San
Lecz tęsknoty nie zabiorą
Ani oni ani pan