Szwoleżer tęskni, lecz zawsze skrycie,
Za ukochaną, za krajem swym,
Dla swej ojczyzny oddałby życie,
Dla ukochanej pragnie żyć
Dla swej ojczyzny oddałby życie,
Dla ukochanej pragnie żyć

Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle,
Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle
Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle

Szare mundury, srebrne obszycia,
Ach, jak to wszystko przepięknie lśni,
Lecz, co jest na dnie w sercu ukryte,
Tego nie będzie wiedział nikt
Lecz, co jest na dnie w sercu ukryte,
Tego nie będzie wiedział nikt

Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle,
Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle
Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle

A gdy cię zdradzi luba dziewczyna,
To nie rozpaczaj i nie roń łez,
W miłej kompanii napij się wina,
A wszystkie troski pójdą precz
W miłej kompanii napij się wina,
A wszystkie troski pójdą precz