Of Monsters and Men – Hunger

93 5 6 6 lutego 2017

mikimaus

239 subskrybentów

Masz rację, pójdę dalej Ale moje płuca wydają się tak małe Nie mogłabym oddychać, gdybym spróbowała Kładę się na podłodze Moje bijące serce chciało więcej Ale powstrzymam je i nie wpuszczę Cię Tonę, tonę Tonę, tonę I przez najdłuższy czas jaki znałam Nic nie zostało nam do zrobienia Ale próbowałam, och, próbuję W tym cichym towarzystwie Nic się na mnie nie patrzy Potrzebuję dźwięku Jestem wygłodniała Ale ten głód, to nie Ty Głosy znikają Kiedy mówisz Tak posępnie Będę wilkiem A kiedy Ty będziesz umierać z głodu Też będziesz tego potrzebować Jestem wygłodniała Ale ten głód, to nie Ty To nie jesteś Ty To nie... Urosłam wysoka, by wypełnić tę pustkę Pozwól mi odejść, bo jesteś Tylko cieniem Tego kim jestem, nie tego kim będę Ale w tym cichym towarzystwie Czasami po prostu zapominam Jak się oddycha Wypełnij moje płuca dźwiękiem Jestem wygłodniała Ale ten głód, to nie jesteś Ty Głosy znikają Kiedy mówisz Tak posępnie Będę wilkiem A kiedy Ty będziesz umierać z głodu Też będziesz tego potrzebować Jestem wygłodniała Ale ten głód, to nie jesteś Ty To nie jesteś Ty To nie... Tonę, tonę Tonę, tonę Tonę, tonę Tonę, tonę Tonę, tonę

Zaloguj się, aby dodać komentarz. Nie masz konta? Zarejestuj się!

9 komentarzy

Brak komentarzy