Nad urwiskiem nad przepaścią, śnieżną zamieć przeganiając
Na złamanie karku gnam, nahajką konie poganiając
Już brakuje mi powietrza, wiatr i mgłę łapczywie piję
I z zachwytem dzikim wołam: nie przeżyję, nie przeżyję
Trochę wolniej, wolniej konie, dokąd rwiecie cwałem?
Co tam wam czarne wodze i bat?
Takie mam konie narowiste jakie sam wybrałem
Życia mi trochę żal, pieśni żal, co za świat
Koniom woda i sól
Pieśniom miłość i ból
Ile czasu los da,
Może dzień, może dwa
-----------------
Mogę zginąć, wicher zmiecie mnie z otwartej życia dłoni,
Kiedy sanie mnie poniosą mroźnym świtem wśród śnieżycy
Każde kopyt uderzenie oszalałych w biegu koni
Jednak zbliża mnie do celu, do ostatniej już granicy
Trochę wolniej, wolniej konie, dokąd rwiecie cwałem?
Co tam wam czarne wodze i bat?
Takie mam konie narowiste jakie sam wybrałem
Życia mi trochę żal, pieśni żal, co za świat
Koniom woda i sól
Pieśniom miłość i ból
Ile czasu los da,
Może dzień, może dwa
------------------
Ja zdążyłem, bo do Boga każdy kiedyś zdąży w gości
Czemu chór anielski ochrypł czy z zazdrości czy z miłości?
Czy to dzwonek ciągle dzwoni, aż zanosi się od łkania,
Czy to ja daremnie wołam, własny los ścigając w saniach
Trochę wolniej, wolniej konie, dokąd rwiecie cwałem?
Co tam wam czarne wodze i bat?
Takie mam konie narowiste jakie sam wybrałem
Życia mi trochę żal, pieśni żal, co za świat
Koniom woda i sól
Pieśniom miłość i ból
Ile czasu los da,
Jeszcze dzień, może dwa
------------------