Byłeś we śnie tylko – Mira Kubasińska (Tekst)

Gdy dziś napisałam na szybie twe imię,
To lód, niby w słońcu, roztopił się, spłynął…
I róża pod oknem na śniegu zakwitła,
Choć w zimie nie kwitnie
Gdy dziś wymówiłam w pokoju twe imię,
To w domu, każdy przedmiot je echem odmienił…
I słowik pod oknem na drzewie zaśpiewał,
Choć w zimie nie śpiewa
A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma,
Że czasem już myślę: „We śnie byłeś tylko”…
Lecz wszystko zaprzecza…
Tobie szumią drzewa, rosną kwiaty na śniegu,
Tobie słowik śpiewa
Gdy dziś pomyślałam w ogrodzie twe imię…
I klon, niby wiosną, obsypał się liśćmi,
I jabłoń na ścieżkę rzuciła ci owoc…
Choć w zimie nie rodzi
A ciebie tak dawno, tak dawno tu nie ma,
Że czasem już myślę: „We śnie byłeś tylko”…
Lecz wszystko zaprzecza…
Jabłonie, czereśnie, moje kwiaty w ogrodzie…
Ścięte mrozu mieczem