Już nie pamiętam, ile to lat
Na morzu w deszczu, z wiatrem, pod wiatr
Czasami tylko wspominam dom,
Ojca mądrego i matkę swą
Rodzinny dom wśród zielonych wzgórz,
Dziecięce lata, co przeszły już,
Matkę we łzach, gdy przyszła zła wieść,
Że ojciec znalazł na morzu swą śmierć
Zły czas, ciężkie lata wciąż szły,
Cóż po marzeniach, już na nic sny
Krzyk mew, szum fal, siostry płacz
I ten grający na wantach wiatr
Pamiętam dzień, gdy pierwszy raz
Ma stopa chwiejnie stanęła na trap
Bosmana krzyk i pierwszy cios w twarz,
Załogi śmiech i krwi słony smak
Sto mórz, oceanów już znam,
Tysiące sztormów przeżyłem sam
Sterane kości złożę na dnie,
Gdy groźne morze przywoła mnie
Lecz dziś płynę przed siebie w dal,
Do snu kołysze mnie szum fal
Dziurawa krypa - to jest mój dom,
Kapitan ojcem i matką mą