Jeśli nie istniałabyś,
To wiem że też nie istniałbym
Patrząc jak smutny dzień szary dzień
Do mych myśli, składa rym?
Gdybyś, nie istniała Ty,
Czy myśli me rzeźbiłyby
Miłość z wiatru i mgły, a ma dłoń
Dotyk tych cudownych dni
Czy pamiętałabyś?
Jeśli nie istniałabyś,
Dla kogo smutki szłyby w cień?
Czy dla tych, których twarz uśmiech, szept
Zapominam z dnia na dzień?
Gdybyś nie istniała Ty
Lub wędrowała, Bóg wie gdzie,
To bym gnał, śladem twym jak twoj cień,
By wytańczyć słowa te:
„Ach dojrzyj, ogrzej mnie”
Jeśli nie istniałabyś,
Dla kogo wtedy istniałbym?
Przy kim bym się uśmiechał co świt
I pomilczał zmierzchem złym?
Jeśli nie istniałabyś,
Czy mogłyby pytania te:
„Dokąd iść, po co żyć?” zmienić się
W proste słowa: „Kocham cię
Na dobre i na złe”