Babie lato wolno płynie
Przez jesienny park,
Z dala ktoś na mandolinie
Kołysankę gra
Chodźmy, miła, pod nasz stary dąb,
Jakże kocham ciepło twoich rąk
Pomyśl, ile to już lat
Idziemy przez ten świat

Spostrzegłem dzisiaj pierwszy siwy włos
Na twojej skroni
I widzisz, miła, przed wzruszeniem
Trudno się obronić
Mam przecież w oczach dzień,
Gdy pierwszy raz ujrzałem ciebie
Pamiętam każde słowo,
Każdy uśmiech twój

Czas nie ostudzi ludzkich serc,
Gdy mocna miłość płonie
Całuję pierwszy siwy włos,
Co zalśnił na twej skroni
Tak piękną mamy jesień, miła,
Cichą i pogodną
Spójrz, jak babiego lata
Płynie srebrna nić

Jak obłoki dwa łabędzie
Przecinają staw,
Człowiek zawsze wracać będzie
Do lirycznych spraw
Chodźmy, już się kryje słońca blask,
W domu dzieci oczekują nas
Pomyśl, ile to już lat
Idziemy przez ten świat

Spostrzegłem dzisiaj pierwszy siwy włos
Na twojej skroni
I widzisz, miła, przed wzruszeniem
Trudno się obronić
Mam przecież w oczach dzień,
Gdy pierwszy raz ujrzałem ciebie
Pamiętam każde słowo,
Każdy uśmiech twój

Czas nie ostudzi ludzkich serc,
Gdy mocna miłość płonie
Całuję pierwszy siwy włos,
Co zalśnił na twej skroni
Tak piękną mamy jesień,
Miła, cichą i pogodną
Spójrz, jak babiego lata
Płynie srebrna nić

Spostrzegłem dzisiaj pierwszy siwy włos
Na twojej skroni
I widzisz, miła, przed wzruszeniem
Trudno się obronić
Mam przecież w oczach dzień,
Gdy pierwszy raz ujrzałem ciebie
Pamiętam każde słowo,
Każdy uśmiech twój

Czas nie ostudzi ludzkich serc,
Gdy mocna miłość płonie
Całuję pierwszy siwy włos,
Co zalśnił na twej skroni
Tak piękną mamy jesień,
Miła, cichą i pogodną
Spójrz, jak babiego lata
Płynie srebrna nić