Nigdy nie krył mnie aż taki mrok
Tu już zło, tu jest niemoc, tu jest ziąb
Dawnego życia nie ma, zapadła noc
Wokół cisza, nie oprę się już łzom
Od lat za Tobą szłam, przez cały czas
Ale dziś nie wiem gdzie Cię szukać mam
Ten ból ciągnie mnie na dno jak wielki głaz
Chociaż w duszy głos szepcze raz po raz
Błądzisz gdzieś, nie masz nic
Ale wstań i idź
By móc już Ty wiesz co
Gdzie tu prawda jest, a gdzie jest fałsz?
Czy mnie dzień zbudzi z tych mrocznych snów?
Gdzie szukać drogowskazów w samotny czas
Gdy dotąd Twojej gwiazdy blask mnie wiódł?
Jak mam wstać, jak mam iść?
Gdy Ciebie brak, dla kogo żyć?
No mów, już Ty wiesz co
Zrobię krok, potem dwa
Czy dziś mnie na to stać
By móc już ty wiesz co
W przyszłość nie wybiegam zbyt
Bo za mało siły mam
Więc robię plan na jeden dzień
Jedną myśl, jeden krok
I wtedy radę dam
Pójdę przez nocy czerń
Ślepo wierząc w nowy dzień
By móc już Ty wiesz co
A kiedy świt przerwie sny
I od dziś
Już nic nie będzie takie jak za dawnych dni
Wsłucham się w ten głos
On mówi mi
Masz móc, już Ty wiesz co