Nie pamiętam już co znaczy radość
Odkąd samotność przeszywa mnie na wskroś
Na podłodze leży połamane serce
Kawałki wyrzucam je nie pamiętając że tęsknie
Chociaż bym może chciała cofnąć czas
To niestety za późno już, miłość rzekła pass
Brak mi ciebie lecz z drugiej strony tobie
Oddałam tyle marzeń, tyle słów
Fobii i wspomnień
Coś za długo się starałam dla ciebie
Czekałam i czekałam, teraz nic nie zmienię
A czekałam na niewiele
Ale teraz nic nie zmienię
Chciałam w twym ramieniu mieć schronienie
A skończyło się jak zawsze
Jak w filmu smutnej scenie
Miałam mieć w tobie oparcie
Ta iskierka nadziei gaśnie
Chciałam w twojej głowie żyć tak wiecznie
A to koniec ewidentnie
To nie było dla mnie miejsce
Teraz chodzę po ulicach myśląc: "ciebie
Miałam zawsze u boku i w sumie było świetnie
Chociaż tak chciałabym tego więcej
To niestety za późno
Trzeba było myśleć wcześniej
Gdy się ktoś kiedyś spytał mnie o ciebie
Mówię, że nie znam cię wcale
Czym prędzej odchodzę
Smutne to bardzo ale wiesz przecież
Takie życie jest nic nie zrobisz to nie sen
A czekałam na niewiele
Ale teraz nic nie zmienię
Chciałam w twym ramieniu mieć schronienie
A skończyło się jak zawsze
Jak w filmu smutnej scenie
Miałam mieć w tobie oparcie
Ta iskierka nadziei gaśnie
Chciałam w twojej głowie żyć tak wiecznie
A to koniec ewidentnie
To nie było dla mnie miejsce
Gdybyś kiedyś chciał odezwij się
Ja nie wiem czy bym dała radę ale uwierz że
Mimo każdej wojny domowej
Przez nas toczonej
Niezależnie od wszystkiego
Kocham cię
Nawet gdy zły jest dzień
Daj znać proszę cię
Chcę naprawić wszystko
Posklejać twe serce
Które w rękach niosę
Przez świat
Ulice miast idę z nim
Na zawsze trzymając marzenie
Które wierzę że się spełni
Kocham cię
A czekałam na niewiele
Ale teraz nic nie zmienię
Chciałam w twym ramieniu mieć schronienie
A skończyło się jak zawsze
Jak w filmu smutnej scenie
Miałam mieć w tobie oparcie
Ta iskierka nadziei gaśnie
Chciałam w twojej głowie żyć tak wiecznie
A to koniec ewidentnie
To nie było dla mnie miejsce
A z tobą
Przypomnę sobie co znaczy radość
Niech samotność nie przeszywa nas na wskroś