Groszku pachnącego przyniosłeś mi w dłoni
Dałes groszek dłoni nie chciałes już dać
Stoi tu na biurku i milczy jak płomień
Zmusza do milczenia tak jak Ty Twój kwiat
Niebieski płomienie o zimnym kolorze
Spalają najpredzej niech spalą na proch
A ze mną mysl gorzką żem dłuzna ci moze
Choc dałeś kwiat groszku a ja ci łez groch
Takam mała a łzy takie ogromne
Takie cięzkie że aż głowa się chyli
Opadają te łzy moje w dół pionem
Tak najprosciej ku głebokim dnom chwil
Takam mała a łzy takie ogromne
Takam mała a łzy takie ogromne
Takam mała a łzy takie ogromne
Takam mała a łzy takie ogromne
Stoisz mi w oczach jak łzy
Niebieskie płomienie o zimnym kolorze
Spalaja najpredzej niech spalą na proch
A ze mną myśl gorzką żem dłużna ci moze
Choć dałes kwiat groszku a ja ci łez groch