Proszę, nie mów: „Muszę odejść”,
tyle jeszcze na nas czeka,
nawet jeśli to, co było już nie wróci,
nawet jeśli dziś już nic, to nic nie znaczy…

Zostań, bo ta noc – to ona płacze deszczem
zostań, bo jak nikt przynosisz mi powietrze.

Nie mów, proszę: „Wszystko mija,
tak jak z drzew odpadną liście”,
przecież po najgorszej zimie
będzie wiosna, nowe kwitną bzy
i nikt już nikt nie będzie płakać…

Bo ta noc – to ona płacze deszczem,
zostań, bo jak nikt przynosisz mi powietrze,
zostań, bo ta noc – to ona płacze deszczem,
tak jak ja, a ty przynosisz mi powietrze…
Jak nikt, jak nikt, jak nikt
przynosisz deszcze mi,
niesiesz deszcze mi…

Bo ta noc – to ona płacze deszczem,
zostań, bo jak nikt przynosisz mi powietrze,
zostań, bo ta noc – to ona płacze deszczem,
tak jak ja, a ty przynosisz mi powietrze…