Na na na na na na na,
Na na na na na na na,
Na na na na na na na,
Na na
Posłuchajcie moi mili
Jak to sobie kowal żył
Co koniecznie swe wspomnienia
Chciał obrócić w proch i pył
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat
To wszak było nie do wiary
Że z Francuzką związał się
Która jeszcze w noc poślubną
Czystą wydawała się
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat
A choć była bardzo piękna
W duszy była niby wąż
Niczym nie mógł jej dogodzić
Zadowolić nie mógł wciąż
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat
Nie mógł wypić ni szklaneczki
Nie mógł się z kumplami śmiać
Gdy ze swoją był dziewczyną
Wina, piwa nie mógł chlać
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat
Czemu się z nią związał kowal
Już mu lepiej wdowcem być
Siedzieć w swojej małej kuźni
I w kowadło młotem bić
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat
Tylko młot, młot przy nim wiernie trwał
Tylko młot, źródło sił i kowadła brat